Bezoek van de Maria's

Het was eens wat anders, die (redelijk) zonnige zondagnamiddag in onze ingeslapen straat. Want, eerlijk gezegd, sinds de bussen niet meer door onze straat crossen is er ook geen kat meer op straat. Behalve dus die zondag. Niet op de stoep, maar op straat. Ik had het in geen jaren gezien, en mijn buren blijkbaar ook niet. ,,Zou dat de cavalkade zijn?'' opperde een duidelijk zeer slecht geïnformeerde mevrouw. Waarna Malief iets mompelde van augustus of september, maar nu toch niet???
 Enfin, de Meester werd er bij gehaald en ook hij leest nochtans De Standaard maar wist het niet.
Wat wij dan zagen? Een lang uitgesterkte, grote drom mensen die mompelend weesgegroetjes debiteerden, met zware beelden zeulden en op het eerste gezicht derde leeftijd. Net zoals de schaarse toeschouwers op de stoep.
Mijn christelijke opvoeding ten spijt stond ik er met open mond bij. Geen engeltjes, vermomde communicantjes of andere attributen die ik met processieverhalen uit mijn jeugd kon associëren _ ik heb nog een foto van de Meester als engeltje met het opschrift ,,de zondeval'' in mijn archief maar dat mag ik niet tonen_ en dus zaten we oneerbiedig te gokken. Tot een gehaaste dame uit de groep opdook, vriendelijk maar gedecideerd de toegang tot ons sanitair opeiste en daarna met een zucht vertelde dat ze wel moest want dat ze van de kerkfabriek was. Moest: niet gaan plassen, wel in de stoet lopen. Wees gerust, we kenden de dame, ze is zelfs familie...
Enfin, dat verhaal vertelde ik de volgende dag dus aan de Kadokes. Over die enorme stoet, een processie, en dat die naar 't schijnt maar om de 25 jaar uitgaat en dat er allemaal Mariabeelden van heel België in worden meegedragen die op bezoek komen bij de Maria van Hanswijk. (dat had een andere deelneemster-vriendin mij 's avonds verteld.)
Vraag van Kadoke2, een kind van haar tijd:,,en waar betoogden ze dan voor?''