Meegedaan met de opvoedkundige test van De Standaard en 78 procent gescoord. Dat ik geen 100 procent had kwam zeker omdat ik van ADSL niks wist en dacht dat dyslexie min of meer te verhelpen was?
Ho maar, wat lees ik in de antwoorden van Wendy Bosmans? Dat ik tegen kinderen wel mag brullen, dat ik ze moet domineren, met hun neus in een doorweekte pyamabroek drukken, dat kinderen mogen gaan slapen als ze het zelf willen _ maar ze moeten wel structuur hebben in hun leven, ha ja_ en dat ik, als ze een conflict hebben met de school, altijd hun partij moet kiezen???Dat vond ik dus niet en da's natuurlijk meesterke (mijn pa, weet je nog) die mij hier vanuit het hiernamaals iets ingefluisterd heeft. Ik had destijds ook zo graag gehad dat hij mij geloofde als zuster Maria-Rosa mij stond uit te schelden aan het bord om mij daarna tegen haar weelderige boezem te trekken. Wel merkwaardig dat je een kind niet mag tonen dat je ze graag ziet, want daar profiteren ze van. Die Wendy is zot zeker?
Voorts: bord leeg eten. Ik heb uren met een bord koudgeworden witloof met melksaus staan bleiten en ik vond dat mishandeling, maar van Wendy moet het. God ja, en overbezorgde Malief maakt van een kind een kasplantje zegt Wendy. Hoewel, ze wil ,,structuur'': en dat is toch handen wassen voor het eten, toch drie keer per dag gaan plassen, tanden poetsen? Niet nodig als ze nog melktandjes hebben Jawadde. En wat met de goeie gewoontes? Of nog een straffe: als je kind je slaat mag je terugslaan. Is dat voor de 16-plussers bedoeld?
Uit nieuwsgierigheid heb ik de test nog eens gedaan met de juiste gegevens over ADSL en dyslexie en wat blijkt: nu heb ik slechts 72 procent.
Terwijl een van de vaststaande feiten toch is dat je een kind (ahum) als het zijn best doet moet belonen...
zondag 21 september 2008
zaterdag 20 september 2008
Uitlachen en zo
Woensdagnamiddag. De kleine living is omgebouwd tot een ,,wreed accident''. Met dank aan Herman DW voor de woordkeuze. Kadoke1 is tegenwoordig dol op straffe situaties waarin auto's, bussen, tractors, boerderijen en alle playmobilmannekes een hoofdrol spelen. Plus het namaakgeld van de namaak-winkelkassa, en al de dieren uit de exotische serie die vanop kasten en schoorsteenmantel de situatie in het oog houden. De giraffe speelt een sleutelrol. Hoe zou dat komen...
,,Is er nu al Ketnet Malief'' zeurt nummer twee die niet voldoende autoriteit heeft bij dit spel om te beslissen dat het geldtransport in feite een melkkar is. Zal ik eens een Jommeke voorlezen? Jàààà. Nieuwe discussie: welk boek. Ze mogen er allebei een kiezen en Kadoke 1 komt met de fles Vittel, een glas en een potlood, kwestie van stembanden te smeren en de wijsvinger te sparen.
Twee stripboeken verder _ de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat de Meester het laatste kwart heeft overgenomen _ is de TV weer een verzoeknummer. Afleidingsmaneuver.Of ze eens foto's van vroeger willen zien? Jep zegt Kadoke2 terwijl Kadoke1 weer onder tafel enkele gevangenen bevrijdt.
Persoonlijk vind ik dat het leukst: foto's van vroeger en hen doen raden wie mama is en wie tante Lottepoes. Ook een beetje sip kijken als ze mij niet herkennen op mijn glamour-foto's (met dank aan Bolske, Cels en Firmin) maar gokken dat het hun tante is.
En daar is de mama in wit rokje en blauw fluwelen jasje (de enige keer dat ik voor mijn kinderen een dure boetiek plunderde, echt waar):op de trappen van de kerk. Wat doet mama daar?vraagt Kadoke2 met een dikke frons. Ze herkent haar moeder omdat die precies een kopie is van haarzelf, compleet met dikke dubbele paardenstaart. ,,Ha, mama is hier een communikantje hé'' Ik verwacht nu overstelpt te worden met vragen wat voor een beest dat nu is maar niks hoor. ,,Malief, nee zeg, mama die in God gelooft, dat meent ge niet, hoe stom, heeft die echt in God geloofd? Jij gelooft toch niet in God hé Malief, allez, hoe stom....''
Toen is die lieve Malief wel eventjes uit haar sloef geschoten. ,,Lachen met mensen, zeggen dat ze stom zijn, dat wil ik niet meer horen. Iedereen gelooft wat hij wil, oké?'' Mijn hartediefje was op slag héél stil en mompelde nog iets van ,,sorrie''.
Wat later vroeg Kadoke1 zich hardop af hoe de Sint eigenlijk door die schouw geraakte. Ik heb geantwoord dat ik dat niet wist.
En nog wat later vertelt Lottepoes mij dat haar poetsvrouw in de ramadan is en dat die brave ziel het boekje met de blote geëpileerde bink op de cover* had omgedraaid. Ik heb toen een beetje gelachen maar zal het nooit meer doen.
*Voor het geval u Lottepoes verdenkt van bizar gedrag: de blote bink stond op de cover van het Nieuwsblad Magazine. (geef toe Vero, da's pas sluikreclame)
*En dus zal ik ook Groen Mieke niet uitlachen die zonder blikken of blozen in Volt verkondigde dat kennis als ,,1302'', de Holocaust, de eerste wereldoorlog of het Verdriet van België alleen maar nuttig is om mee te doen aan een kwis. (In onze huiskamer hebben we gebruld van ellende...)
,,Is er nu al Ketnet Malief'' zeurt nummer twee die niet voldoende autoriteit heeft bij dit spel om te beslissen dat het geldtransport in feite een melkkar is. Zal ik eens een Jommeke voorlezen? Jàààà. Nieuwe discussie: welk boek. Ze mogen er allebei een kiezen en Kadoke 1 komt met de fles Vittel, een glas en een potlood, kwestie van stembanden te smeren en de wijsvinger te sparen.
Twee stripboeken verder _ de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat de Meester het laatste kwart heeft overgenomen _ is de TV weer een verzoeknummer. Afleidingsmaneuver.Of ze eens foto's van vroeger willen zien? Jep zegt Kadoke2 terwijl Kadoke1 weer onder tafel enkele gevangenen bevrijdt.
Persoonlijk vind ik dat het leukst: foto's van vroeger en hen doen raden wie mama is en wie tante Lottepoes. Ook een beetje sip kijken als ze mij niet herkennen op mijn glamour-foto's (met dank aan Bolske, Cels en Firmin) maar gokken dat het hun tante is.
En daar is de mama in wit rokje en blauw fluwelen jasje (de enige keer dat ik voor mijn kinderen een dure boetiek plunderde, echt waar):op de trappen van de kerk. Wat doet mama daar?vraagt Kadoke2 met een dikke frons. Ze herkent haar moeder omdat die precies een kopie is van haarzelf, compleet met dikke dubbele paardenstaart. ,,Ha, mama is hier een communikantje hé'' Ik verwacht nu overstelpt te worden met vragen wat voor een beest dat nu is maar niks hoor. ,,Malief, nee zeg, mama die in God gelooft, dat meent ge niet, hoe stom, heeft die echt in God geloofd? Jij gelooft toch niet in God hé Malief, allez, hoe stom....''
Toen is die lieve Malief wel eventjes uit haar sloef geschoten. ,,Lachen met mensen, zeggen dat ze stom zijn, dat wil ik niet meer horen. Iedereen gelooft wat hij wil, oké?'' Mijn hartediefje was op slag héél stil en mompelde nog iets van ,,sorrie''.
Wat later vroeg Kadoke1 zich hardop af hoe de Sint eigenlijk door die schouw geraakte. Ik heb geantwoord dat ik dat niet wist.
En nog wat later vertelt Lottepoes mij dat haar poetsvrouw in de ramadan is en dat die brave ziel het boekje met de blote geëpileerde bink op de cover* had omgedraaid. Ik heb toen een beetje gelachen maar zal het nooit meer doen.
*Voor het geval u Lottepoes verdenkt van bizar gedrag: de blote bink stond op de cover van het Nieuwsblad Magazine. (geef toe Vero, da's pas sluikreclame)
*En dus zal ik ook Groen Mieke niet uitlachen die zonder blikken of blozen in Volt verkondigde dat kennis als ,,1302'', de Holocaust, de eerste wereldoorlog of het Verdriet van België alleen maar nuttig is om mee te doen aan een kwis. (In onze huiskamer hebben we gebruld van ellende...)
woensdag 3 september 2008
Toerist in eigen land
Wij zijn met de Kadokes naar de zoo geweest. Met de trein. Met een zak vol regenkledij, twee bananen en met het vaste voornemen om te genieten. Laatste dinsdag van de zomervakantie, we waren duidelijk niet alleen met dat lumineuze idee. En toch.
Ik ga het niet hebben over de overvolle trein, het meer dan stampvolle zelfbedieningsrestaurant waar ik na een kwartier en met één ongerust Kadoke in mijn kielzog ben gaan lopen, en al evenmin over het geweldige terras van de Paon Royal waar ze na anderhalf uur wachten ontdekten dat ze onze bestelling vergeten waren.
We hebben wel met stijgende verbazing naar de Kadokes gekeken, de Meester en ik, hoe die gastjes geen zuchtje hebben geslaakt _ Kadoke2 zei na een uur wachten een beetje lachend ,,wij hebben dat ook met mama en papa voorgehad Malief, toen het briefje van de kelner was weggevlogen''_ met smaak als troostprijs een broodje gezond hebben binnengespeeld terwijl aan de tafel naast ons de frieten, de vleeskroketten en de mayonaise van de tafel dropen terwijl de oma-van-dienst met armenvol speelgoeddieren uit de souvenirshop de sfeer probeerde te redden. Onze Kadokes zaten een fruitsapje te tutteren en doodden de tijd met een klein puzzeltje-van-de-minute-maid dat ze op de duur ondersteboven en achterstevoren probeerden op te lossen. Eén keer ,,ik heb nu wel een beetje honger'' en toen was het al twee uur... en als enige troostprijs mochten ze twee keer heen en weer naar de fontein lopen om te tonen hoe rap ze dat konden.
Ondertussen zag ik kinderen krijsen bij de hippo's waar ze nochtans beleefd vragen om stil te zijn in de galmende ruimte, werden junglegeluiden gebruld bij de tijgers, panters, leeuwen en keihard gerammeld tegen een glazen wand waar je gevraagd wordt om dat niet te doen. De ma's en pa's en oma's en opa's stonden er bij en keken er naar. Jawel, wij moesten wel voorlezen wat op de plaatjes stond en ze lachten ons een beetje uit omdat we een paar keer de weg naar de beren kwijt waren.
En toen we om vier uur vroegen of ze nog eens rond wilden lopen of gewoon naar de trein werd het de trein. En thuis gingen ze meteen een overval op een geldtransport naspelen met al de dieren uit hun Playmobil als toeschouwers...
Vandaag hebben ze al drie dagen eerste leerjaar achter de rug. Kadoke2 vertelt wat meewarig over ,,de kleuters'' en dat ze vanaf november niet meer in de zandbak mogen spelen. Want dan zal ze wel kunnen lezen.
Of het wel allemaal zo interessant zal zijn, vraag ik mij stillekes af. Zeker dat ze mij dan niet langer zal komen alarmeren na een toiletbezoek in een restaurant. Stel je voor, daar hing een papier en ze kon het niet lezen en dus durfde ze niet doortrekken. Misschien mocht dat niet. ..
Vanaf november zal ze weten dat ze haar maandverband niet in het toilet mag gooien.
***En geloof vooral niet dat het dutskes zijn, daarstraks was het hier bijna haarkepluk omdat Kadoke2 als een volleerde cheftut wou tonen wat er allemaal in de schooltas van haar broer stak.
**Voor één keer heb ik de imprimatur van de Meester (die deze blog anders nooit leest). Ik moest er nog bij zeggen dat het een van de mooiste dagen van deze vakantie was...
Ik ga het niet hebben over de overvolle trein, het meer dan stampvolle zelfbedieningsrestaurant waar ik na een kwartier en met één ongerust Kadoke in mijn kielzog ben gaan lopen, en al evenmin over het geweldige terras van de Paon Royal waar ze na anderhalf uur wachten ontdekten dat ze onze bestelling vergeten waren.
We hebben wel met stijgende verbazing naar de Kadokes gekeken, de Meester en ik, hoe die gastjes geen zuchtje hebben geslaakt _ Kadoke2 zei na een uur wachten een beetje lachend ,,wij hebben dat ook met mama en papa voorgehad Malief, toen het briefje van de kelner was weggevlogen''_ met smaak als troostprijs een broodje gezond hebben binnengespeeld terwijl aan de tafel naast ons de frieten, de vleeskroketten en de mayonaise van de tafel dropen terwijl de oma-van-dienst met armenvol speelgoeddieren uit de souvenirshop de sfeer probeerde te redden. Onze Kadokes zaten een fruitsapje te tutteren en doodden de tijd met een klein puzzeltje-van-de-minute-maid dat ze op de duur ondersteboven en achterstevoren probeerden op te lossen. Eén keer ,,ik heb nu wel een beetje honger'' en toen was het al twee uur... en als enige troostprijs mochten ze twee keer heen en weer naar de fontein lopen om te tonen hoe rap ze dat konden.
Ondertussen zag ik kinderen krijsen bij de hippo's waar ze nochtans beleefd vragen om stil te zijn in de galmende ruimte, werden junglegeluiden gebruld bij de tijgers, panters, leeuwen en keihard gerammeld tegen een glazen wand waar je gevraagd wordt om dat niet te doen. De ma's en pa's en oma's en opa's stonden er bij en keken er naar. Jawel, wij moesten wel voorlezen wat op de plaatjes stond en ze lachten ons een beetje uit omdat we een paar keer de weg naar de beren kwijt waren.
En toen we om vier uur vroegen of ze nog eens rond wilden lopen of gewoon naar de trein werd het de trein. En thuis gingen ze meteen een overval op een geldtransport naspelen met al de dieren uit hun Playmobil als toeschouwers...
Vandaag hebben ze al drie dagen eerste leerjaar achter de rug. Kadoke2 vertelt wat meewarig over ,,de kleuters'' en dat ze vanaf november niet meer in de zandbak mogen spelen. Want dan zal ze wel kunnen lezen.
Of het wel allemaal zo interessant zal zijn, vraag ik mij stillekes af. Zeker dat ze mij dan niet langer zal komen alarmeren na een toiletbezoek in een restaurant. Stel je voor, daar hing een papier en ze kon het niet lezen en dus durfde ze niet doortrekken. Misschien mocht dat niet. ..
Vanaf november zal ze weten dat ze haar maandverband niet in het toilet mag gooien.
***En geloof vooral niet dat het dutskes zijn, daarstraks was het hier bijna haarkepluk omdat Kadoke2 als een volleerde cheftut wou tonen wat er allemaal in de schooltas van haar broer stak.
**Voor één keer heb ik de imprimatur van de Meester (die deze blog anders nooit leest). Ik moest er nog bij zeggen dat het een van de mooiste dagen van deze vakantie was...
Abonneren op:
Posts (Atom)
