DE PLAAT POETSEN

Het plotse afscheid van mijn ontrouwe Charlot - zie vorige post- bezorgde Malief enige memory lane. Al 367 verhaaltjes met de eerste jaren vanzelfsprekend de Kadokes in een glansrol maar onze poetshulpen zijn ook een verhaaltje waard. Behalve  de Tsjetsjeense Oxana kregen de andere gedienstigen nooit ,,de aandacht''. Vooruit, het zou mij verbazen als ze het ook kunnen lezen...

Nummer één kwam in ons piepjong huishouden met toekomstige Lottepoes. De Meester dweilde de living en de kamers (echt waar) maar toen Malief thuiskwam met het bericht dat een vrouwelijke collega (ze heette Gerry!) in dezelfde stad een hulp had die nog een ,,makkelijk'' appartement zocht.
Hoe de poetshulp heette, helemaal vergeten. Wij hadden overigens de gewoonte om onze poetshulp met u en mevrouw (madam voor de Meester) aan te spreken. Tot een zus van de Meester mij tot de orde riep. Dat die madam wel eens de keukenkastjes kon afwassen...En dat ik geen verstand had van kuisen. (Zij had toen een café in de buurt van de Roma...)
Toen kwam Marja uit de Zelestraat. De schoonouders hadden commentaar: dat is basse classe.. Jaja, dan spraken ze ook een mondje Frans. Malief en De Meester vonden haar oké, temeer daar we naar een huis met zes kamers waren verhuisd.
Zag haar weinig  (werken hé) maar één geweldig moment zal ik nooit vergeten: Er werd 's middags gebeld, Marja was buiten aan het poetsen en toen schalde het door de straat der notabelen: GODDELEEF ...hé es er iene veu ao...Het was een regionale redacteur die de marktprijzen van de groentenveiling bracht. Die mocht ik meenemen naar Brussel, spaarde hem een telex...En ik werkte toen in de namiddag tot 20uur.
Hoe ze verdween weet ik niet meer, maar de opvolgster was de dochter van een diamantslijper die ook bij een overbuur werkte. Het zal wel in  orde geweest zijn denk ik (weinig thuis hé) tot de Meester ontdekte dat ze bladeren en afval in de riolering gooide...wat een aardige verstopping enz. Maar niet dat ik klaag: daarna werd de hele riolering vernieuwd. En kwam madam De Backer niet meer...omdat ze geaffronteerd was. Een kort intermezzo met de poetsvrouw van ,,den bureau''. Terwijl wij lunchten stond deze in de doorsteek sigaretten te roken.
Tijd om ons Elske te introduceren. Zij was van Duitse komaf, geen streken, beetje familiair. Voorbeeld? Ze stond aan het raam te wuiven toen de klas van Kalamity passeerde. Onze jongste zei dat ze het vreselijk vond, haar vriendinnen dachten dat het haar mama  was...
Best mogelijk dat ze pakweg twintig jaar  bij ons poetste. Dacht er nog aan dat ze eens met een ragebol naar de kelder ging om het kelderraam te poetsen. Dacht er vandaag aan toen ik met een ragebol naar beneden ging...Nee haar opvolgsters zijn nooit in de kelder geweest... Zij ging met pensioen, ik ook.
Daarna kwamen  ,,de vremden'' zoals ze hier zeggen. Een  geneesheer uit het Oostblok die met haar vrijer naar het westen was gevlucht. Toen ze genoeg Nederlands sprak werd ze verpleegster in een bejaardenthuis  en kwam Oxana , de enige waar ik ooit over vertelde. Ze bleef niet lang, ze hadden haar naar een andere regio gestuurd.
Toen was de Meester het beu en wou hij terug zelf poetsen...Want het moest toch proper zijn als de kleinkinderen kwamen logeren..
Wedden dat ik er een paar vergeten ben?.
Helaba: Marja niet verwarren met Marja-van-de-procureur, mijn lieve vriendin die nooit meer met mij naar Oostduinkerke zal rijden...en om mij ,,te bedanken'' potjes confituur, pakken groenten en zelf geteeld fruit bracht. Gisteren gezien dat er nog twee boeketten met ,,katjes'' op de kast staan...

LAM?LUI!

Dat hadden mijn handvol lezertjes ondertussen al begrepen: De warmte heeft mij ,,lam'' en vooral ,,lui'' gemaakt. Bedankt nu dus meneer Proximus maar: en komt geen TV1 uit mijn kijkkast (jaja, wel vtm) en daar heb ik dus echt de pest aan. Er gebeuren hier vreemde dingen. Zoals al de eerder opgenomen programma's die terug opduiken terwijl ze al een tijdje ,,gewist'' zijn. Neenee, geen genant materiaal, dat zou er nog aan mankeren.
Ondertussen al een paar keer de stekker uitgetrokken, tot 20 geteld, het ,gewone'' advies van de tv-techneut, maar niks. Wel raar hoor, zo'n zwart scherm. Maar al de opgenomen programma's die kan ik wel bekijken.
Het ziet er naar uit dat Malief het vandaag met het JOE FM-nieuws zal moeten stellen...
Ha ja, zou het nog op Charlot kunnen steken. Mijn Afrikaanse gedienstige is door een pientere arbeidsgeneesheer voor eeuwig naar de chomage verwezen. Terwijl ik achteraf snapte dat ze best wel wou blijven poetsen hoor, maar ja, liefst zo zwart als haar ebbenhouten snuitje...