DAT HEET VOORUITGANG!

Dezer dagen al vaak aan de Meester gedacht. Kwansuis hoor, terwijl Malief vanmorgen voor het eerst in misschien wel tien jaar, door de plaatselijke ,,zaterdagmarkt'' liep. Daarmee verbloemt ze dat ze de juiste benaming (is die er wel?) van dit groteske gebeuren moet omschrijven. Wat een bende, wat een rotzooi, en jawel...zoveel bejaarden...
En toen dacht Malief aan de Meester. Pertinent zeker dat hij daar nooit of jamais naartoe ging. Jaja, in Oostduinkerke wél...
Maar we gingen het over vooruitgang hebben, en hoe de Meester in 2020 waarschijnlijk compleet zou verloren lopen.
Malief tikt haar kleine en grote ergernissen op de blog, googelt als ze een figuur uit het verleden geen naam kan geven (juist, de dichter, de Snor, of ,,de Jan'' die in Leuven zijn lief bij mij liet slapen...)
 Niet vergeten dat Malief in de jaren tachtig op de meest achterhaalde computers boodschappen vanuit Parijs, Milaan of Londen stuurde. Vooral die laatste locatie (ter gelegenheid van de begrafenis van Lady Diana) zal mij bij blijven: op straat je verhaal doorsturen omdat de hotelkamer midden tussen ,,dinges'' stond die geen mail doorlieten...
Vandaag kan Malief dank zij haar gezegende leeftijd een beetje doen alsof: bij de bank leggen ze nog net niet de rode loper uit als ik mijn overschrijvingskes aflever. Beter nog, ze krijgt een telefoontje als ze ,,per abuus'' op een Alumni-overschrijving niet de IBAN maar de BIC invulde. Whoeha, voor het eerst in zeven jaar...
En als de gedienstige van de dienstenchecks weer eens een paar stekkers per abuus heeft los getrokken? Ik zie het de Meester al doen...Nu ja, vroeger had hij ,,personeel'' en als ,,de juffrouw'' een brief schreef op het adres Paljas van Justitie, ha ja, tikfouten telden niet mee...
Malief dacht nog iets te schrijven over analoge radios  en Wi-Fi dinges maar bedenk dat er nu de Kadoos zijn die mij voorlichten. En dat hadden ze voor hun Opa allicht ook gedaan. Alleen moeten ze hem niet suggereren dat hij misschien eens naar een neuroloog kan gaan...