Brad Pitt Junior

Nee, ik maak geen onderscheid tussen de Kadokes, al heb ik de jongste weken vooral ons babbeldoos op een piëdestal geplaatst. Met Kadoke1 is het zoveel moeilijker om er een interessant verhaal over te vertellen. Dat manneke is immers de reïncarnatie van de knapste bink aller tijden, en als hij dan nog een huftertje zou zijn, maar nee. Die knaap is ook een onweerstaanbare zoener. Gisteren vertelde hij mij nog zeer serieus dat hij zijn kusjes vooral voor zijn mama bewaart. ,,Weet je hoe ik haar noem Malief? Mijn boterbloempje...''
Ondertussen heeft hij al meer dan een jaar een ,,vast lief'' en als de zon nog drie dagen schijnt zal hij alweer de onbetaalbare coupe soleil kunnen demonstreren.
Ik had u verwittigd dat het saai zou zijn: ik wil hem alleen maar kussen.

Mopskes vertellen

's Morgens aan het onbijt. Ik zit de krant te lezen en schiet in de lach met de column van SDF uit Moskou. Over de onvriendelijke Russen en hoe hij zijn verblijf daar overleeft. Maar dat was zonder Kadoke2 gerekend. Waarom ik zo moest lachen? Kadoke2 is een geweldige ,,mopskensverteller''- (ik heb niet de moed om haar te verbeteren, net als met de schelpskes zo'n schattige verspreking) - en dus eist ze dat ik dat mopske eens vertel. ,,Wel schat, die meneer vertelt dat ze in Moskou (je weet wel waar die juffrouw Tektektek gaat zingen) echt niet vriendelijk zijn en dat hij altijd beleefd alstublief en dankuwel zegt maar dat zij altijd viesgezind zijn. En dat hij nu zegt ,,de Russen kunnen ze kussen'' (een beetje onbeleefd) en tegen de meneer die zijn sleutel neemt zegt hij een heel onbeleefd woord maar omdat ze het niet verstaan is het grappig. Hij zegt dan ,,Goeiemorgen klootzak''. Ha ja, zegt Kadoke2. Toegegeven, als zij haar mopskes vertelt zijn ze ook heel ingewikkeld...
Later, als de kids naar huis zijn en de Meester aanstalten maakt om met de krant naar boven te gaan zeg ik dat hij zeker die column over Moskou moet lezen.
,,Ik weet het'' zegt de Meester. Juffrouw Mopske is ze al komen vertellen. Haar versie, natuurlijk. Over mensen die geen Vlaams spreken en dat die meneer dan goeiemorgen en een lelijk woord had gezegd. Maar dat lelijk woord wist ze niet meer...
(Heb ik al gezegd dat dat kind om op te fretten is?)

Werkelijkheidsonderricht

Vanmorgen had Kadoke2 in hun logeerkamer de doos Monopoly ontdekt. Een erfstuk met nog oude Belgische franken en prijzen uit juzekestijd. Dat heb je met die gastjes die sinds Pasen letterlijk àlles lezen, ik kon haar echt niet wijsmaken dat het nog niets voor hen was. Het nieuwe spel moest mee naar beneden.
Zaterdagmorgen 9 uur, de Meester had het geld eerlijk verdeeld onder de spelers en met een pot voor de bank. Toen hij met zijn rechtbankstem de spelregels begon voor te lezen werd hij onderbroken. ,,Lees het nu maar stillekes opa en vertel ons daarna met uw eigen woorden wat we moeten doen''. Ik lag bijna onder tafel, beter had ik het zelf niet kunnen zeggen.
Wat volgde had een hoog thriller-gehalte. De bijna-faillisementen ,,verkoop de Grote Markt en de Nieuwstraat maar aan de bank, dan kan ik mijn huur betalen'' of ,,Wablief 40 frank voor dronkenschap'' en ,,Waarom zou ik schoolgeld moeten betalen, ik heb geen kinderen?'' maar ruzie is er niet van gekomen. Wel integendeel. Anderhalf uur later verzekerden ze mij dat ik naar bad mocht, dat ze mekaar niet gingen vermoorden.
En weer beneden was Kadoke 1 een grootgrondbezitter geworden en Kadoke2 een hotelmagnaat. Of ik nog even het verschil tussen hypoteek en verkopen aan de bank kon uitleggen? Ik heb zonder blikken of blozen gezegd dat het hetzelfde was. En ik heb hen niet geleerd dat je in het echte leven ook nog interest moet betalen. Teveel realisme is niet goed voor kindjes van het eerste leerjaar. Hoewel.
Later vertelden ze dat geen van beiden gewonnen was omdat ze nog niet failliet waren.
Na het middageten heb ik met Kadoke2 nog kaart gespeeld. En heeft ze ongelooflijk veel gesjoemeld om te kunnen winnen. De invloed van het Werkelijkheidsonderricht?. De tranen die ik daarbij gestort heb waren uiteraard ,,van het lachen..''