Heeft er al eens iemand gezegd dat Valentijn de heilige van de oplichters is? Juist, Malief heeft dat in haar jonge jaren ook meegemaakt hoor, maar achteraf kon ze er alleen maar mee lachen.
Dat zit zo: Malief studeerde (bah ja) in Leuven en was ook in het tweede jaar op de peda gebleven, omdat het er gezellig was. Toen kwam een aanbidder opdagen en hij mocht niet verder dan het gelijkvloers komen (strenge peda hé) maar op 14 februari had hij een gigantisch boeket mee. Beetje belachelijk, alsof ze op haar kot ook een geschikte vaas had, maar soit. Wel grappig, de vriendinnen hadden zoiets nog nooit meegemaakt en ze kwamen allemaal eens kijken, ,,hun gedacht'' zeggen en de aanbidder een dikke pluim geven. Juist, die gast scoorde wél bij die grieten.
De tijd vliegt snel, de aanbidder zag haar liever op een echt kot en Malief ging in het derde jaar verhuizen. De aanbidding heeft niet lang meer geduurd...en in de peda scoorde ,,die gast van de Valentijnbloemen'' nog altijd... Dus: pas op grietjes, een lief dat met gigantische boeketten zeult...
Nu heeft Malief lang moeten nadenken of er bij haar nog aanbidders met bloemen kwamen? Ja, een kwam ze bij haar thuis in Brussel brengen. Ze herinnert zich vooral dat ze de Siciliaanse opvolger met sportwagen zelf heeft gedumpt. Sportwagens , nee bedankt.
En gelukkig heeft de Meester nooit last gehad van ,,boekskespraat''. Het vraagt enige aanpassing als je tot slot op een lief valt die als ultiem lief woordje maar twee zachtjes uitgesproken complimenten had. Daar was ,,NEUS'' en EXTREEM LINKS BLOEDDOORLOPEN OOG''
Juist, die attributen vond hij bij Malief ,,geslaagd''.
