En toen kwam Kalamity

Doe maar even alsof het zo moet, die gigantische Blow Up van Malief en de Meester, aan de wieg van hun eerste spruit, vandaag moet ik het over Kalamity hebben. 25 september, als ik mij haast is dit verhaal nog persklaar voor het juiste geboorte-uur. En dat was dus 20u30, voor diegenen die daar belang aan hechten. Wat mij betreft hooguit een paar jaar geleden. Weer een meisje, welja, al deed ik toen alsof ik (alweer) op een jongen had gehoopt.Compleet foute opvoeding, in die tijd. Vandaag meer dan blij dat het ,,een écht vrouwtje'' was (om onze koning te parafraseren), uitgerust met de brains, de humor en de doortastendheid die ze gewoonlijk aan venten toeschrijven en uiterlijk een combinatie van de Meester en Malief. Alleen waar ze die geweldige haardos heeft gehaald is mij een compleet raadsel. Ik wou haar ,,Kiki'' noemen naar de Franse zwemster uit die tijd, en al heeft de burgerlijke stand het niet aanvaard, het staat haar alsof de naam voor haar werd uitgevonden.Later hoorde ik van Franstalige familieleden dat ,,un Kiki'' een aapje was, of een hondje, ik heb het uit mijn geheugen gebannen. Een week later mochten we naar huis, naar onze thuis waar we ondertussen al 43 jaar wonen. En om u een geheimpje te verklappen: dank zij dat huis is Kalamity er gekomen, want de Meester vond twee slaapkamers écht te weinig voor twee kinderen. Nu heb ik er zes en staan er vijf leeg...

Gezinsuitbreiding, een foto-verhaal

Stamboom

Met behoorlijk wat enthoesiasme hebben de Kadokes (en Malief) het nieuwe schooljaar ingezet. (Zeg niet ,,zesde leerjaar'', maar ,,derde graad'') Met veel moeilijke woorden, nieuwe stopwoorden en letterwoorden, dansjes en pubergeheimpjes. Maar nog altjd met fijne knuffels, je hoort mij niet klagen. Met die afkortingen al goed gelachen. Zo heeft tante Lottepoes hen een paar fraaie eersteklas letterwoordjes geleerd om die flauwe LOL te vervangen en die ik gelukkig alweer vergeten ben (PMPL???) en waarin sprake is van incontinentie, omdat het zo grappig is ... Op verzoek heb ik ook onze stamboom getekend. De Kadokes hebben immers een beetje last van mijn wijdvertakte familie waarvan ze de relaties niet snappen. Wil het toeval dat er nogal wat Jorissen zijn en één Denis en twee keer Denise en twee keer Pieter die van mekaar géén familie zijn. En of die tante Denise dan die Denise is waarmee ik Frans sprak? (in de betekenis van taal schatjes, niet jullie papa...) Naar de acht strepen, de acht broers en zussen van het meesterke (mijn pa dus, en niet de Meester, hun opa) zaten ze met open mond te kijken. Tja Alfonsine, Albertine, Maria, Mathilde, Alfons, Juliaan, Julia en Denise... ,,Wil je achter die gestorven zijn een kruisje zetten Malief, anders kan ik het niet onthouden?'' Mijn lieve unieke kleinzoon zegt het met zoveel candeur. Goh ja, slechts twee zonder kruisje. En daar, helemaal vanonder, die Marsha, die kent ons mama hé. Ze fluiten nog net niet van bewondering. De stamboom langs Bomama's kant oogt makkelijker. En daar komen verrassingen uit: ,,ha, zo is Tanjel dan familie'' En die Denise is een andere dan de tante zuster. En uw opa heette Denis? Raar. Ha, de zoon van Denise ook??? Ik heb maar niet verteld dat mijn tweede naam Denise is, dat mijn grootmoeder Leonie ook op mijn IK staat, om nog te zwijgen van Philomena. Want toen kwam hun papa binnen. Gered door de bel.