WABLIEFT?

 Een volle maand de luiaard gespeeld, lieve lezers, maar vandaag weer ,,alive and kicking...Moet Malief een serieus excuus verzinnen? Noteer maar dat ze af en toe ,,een oudje mag spelen''.

Dat oudje is een persoon die af en toe een en ander vergeet, met een extra zwak om namen te noemen. Gelukkig woont er in de buurt van de Schelde (ja hé Wis?) een maatje dat mij helemaal gerust heeft gesteld. En als ze met de mooie nieuwe maand eens langs komt gaan we dat spelen. Wat? ,,Hoe heet die nu weer''....

Ondertussen voelt Malief zich een echte held. Proximus overwonnen en vandaag zonder moeite de Blog weer gevonden. Onnozel? Oudjes zijn met een handjevol troost al heel tevreden hoor. Een feit is ondertussen verteerd: ja Malief is een oudje. Dat heeft ze nu welgeteld twee jaar  willen ontkennen...Het verstand komt niet voor de jaren hé...

MIRAKEL...

Een mens zou zowaar zijn geloof verliezen...Geen Malief meer, er zijn ergere tegenvallers. Maar nee, na een dag grommelen heeft Malief de Proximus overwonnen (zegt ze in een overmoedige bui). Beter, ze heeft nog eens al zijn ,,instructies'' bestudeerd...ze noteerde welk streepje ze moest aanduiden...en er gebeurde niks. Maar ja, het was al lang avond, die mensen moeten ook....

Vanmorgen, na een halve nacht dubben over hoe ze die 175 namen zou kunnen vinden met allemaal hun mailadres...Ze liet zowaar vanmorgen haar koffie koud worden...en haar geloof werd beloond: de instructies waren dit keer door het P.mannetje gevolgd, en kijk, het loopt hier op rolletjes.

Nee Malief, niet overmoedig worden, maar kijk, ze heeft blijkbaar geen geheime code meer. So what? Haar centjes zitten niet in het verhaal...toch nog een beetje gezond verstand hoor. Anders moet ze het verhaal van de ,,bejaarde'' buurman vertellen die dacht dat hij zijn mail met geld kon sussen. tsjtsj...

TIS BOMAMA...

Vandaag heeft Malief voor Bomama gespeeld...en het heeft deugd gedaan. Voor de  bezoekers: dat is geen persoon met overdreven kindjes gedoe, maar een straffe madam. Juist, Malief had een vlaag van ,,amai mens, doe eens rustig aan''...

Dat had alles te maken met een mottige boom die ze eerst van het stukje aan de garage naar de volle grond had verhuisd. En die tot haar grote ergernis, ongelooflijk hard groeide maar daarmee ook een miljoen vieze zwarte beestjes meebracht. Een slimmerd zei dat het voer voor de vogeltjes was...maar ze kreeg er af en toe ook een vlaag van op haar blote armen. En ze beten.

En zo heeft ze vandaag, in dat prachtig zonnetje, al twee dikke takken afgezaagd. Tja, toen dacht ze aan haar mama die destijds ook zo'n plotse opwellingen had. Malief ziet ze nog wijdbeens zitten op de veranda terwijl ze oude bakstenen weer rood klopte. En ze dacht: van haar heb ik dat dus...Het duurde niet lang, na twee takken is Malief naar de badkamer gegaan om de rotzooi op haar dappere body te verdrinken.. .Toch geen B? Hm...