En toen viel ze in een putteke

Probeer het de dames en heren die mij voortdurend in Avondrood zien rondstruinen maar wijs te maken: Malief was enkele dagen afwezig omdat ze in een putteke viel. Putteke, omdat een put te dramatisch klinkt. En ik ben geen drama queen...
Blijf bij de les, Malief, de mensen die het willen weten snappen er niets van.
Enfin, maandag 9 februari dus, vandaag precies een week geleden, stapte deze  (voor haar leeftijd nog flink stappende) Malief dus naar de KBC om een bewijs op te halen dat Bomama echt waar haar vervoer naar het ziekenhuis had betaald, kwestie van de mutualiteit een centje terug te krijgen.  Want zo zijn we dus.
Om dat kantoor te bereiken moest ze langs een parkje waarin enkele glas-containers en daar was een mevrouw (ik denk van een café, ik spreek geen kwaad van mijn medemens) druk bezig tientallen flessen te deponeren.  Om de dame niet te storen gebruikte ik de kleine stoep naast de glasbol...en verdween in de diepte. Ha ja, grondverzakking, één been in de put, een knie geschaafd op de rand, een handtas een halve meter verder voor het dramatisch effect.
Juist ja ; de korte versie. De mevrouw van de flessen heeft Malief uit de put getrokken, gezegd dat ze heel bleek zag, gecontroleerd dat ze precies nog kon lopen (Spoed was aan de overkant hoor...) en na gedane arbeid in de bank hinkend thuis gekomen.
Nog een kortere versie? Vier dagen later heeft de huisarts (na een regime van ijscompressen)  gezegd dat ik terug mocht lopen.
Dit spaart mij dus een hoop mails aan al diegenen die mij lief zijn (of benieuwd wat ik nu weer heb uitgestoken)...Hm, Facebook, inderdaad.

Snufsnuf

Kreuch, snuf, schraapschraap...,,Ha ja, zoals de helft van de Belgen ,, zei An-de pillendraaister en overhandigde Malief een flesje toverspul waarmee de kriebel in de keel tenminste 's nachts zou weggejaagd worden. Aldus geschiedde. En nu heb ik na vier dagen snotteren terug trek in enig gebabbel. Nu ja, schriftelijk dan. Ver van Avondrood waar Bomama aan het bekomen is van een duikvlucht. Wat eerder omschreven werd als een ,,bekkenbreuk'' blijkt nu mogelijks  een haarfijne fractuur te zijn.  Kwestie van dochters en aanverwanten eens flink de daver  op het lijf te jagen zeker?
Oké (kijk, ik ken de juiste spelling) dit wordt een hak-op-den-tak verhaal. ''Bomama  zit recht, zonder sedatie, eet (zonder tanden, ha ja), is rustig, was aanwezig op verjaardagsfeest en heeft met de andere residenten bezoekende pony's gestreeld.'' Zo werd mij toch voorgelezen toen ik informeerde naar ''de toestand''...
En omdat de verpleegster zag dat ik nog wat ,,bleek zag op mijne kam'' vond ze het een goed idee om geen virus te gaan verspreiden bij de gevallen patiënte en mocht ik de propere was mooi op de kast  leggen..
Ik zal het maar bekennen: lees dit als een soort Facebook: totaal oninteressant, saai en onnozel?  Maar de belangstellende lezertjes weten nu  dat ik aan de beterhand ben en eerstdaags  terug naar de tandarts kan zonder hem uit zijn concentratie te niezen...
(volgende keer doe ik terug normaal...)