Kreuch, snuf, schraapschraap...,,Ha ja, zoals de helft van de Belgen ,, zei An-de pillendraaister en overhandigde Malief een flesje toverspul waarmee de kriebel in de keel tenminste 's nachts zou weggejaagd worden. Aldus geschiedde. En nu heb ik na vier dagen snotteren terug trek in enig gebabbel. Nu ja, schriftelijk dan. Ver van Avondrood waar Bomama aan het bekomen is van een duikvlucht. Wat eerder omschreven werd als een ,,bekkenbreuk'' blijkt nu mogelijks een haarfijne fractuur te zijn. Kwestie van dochters en aanverwanten eens flink de daver op het lijf te jagen zeker?
Oké (kijk, ik ken de juiste spelling) dit wordt een hak-op-den-tak verhaal. ''Bomama zit recht, zonder sedatie, eet (zonder tanden, ha ja), is rustig, was aanwezig op verjaardagsfeest en heeft met de andere residenten bezoekende pony's gestreeld.'' Zo werd mij toch voorgelezen toen ik informeerde naar ''de toestand''...
En omdat de verpleegster zag dat ik nog wat ,,bleek zag op mijne kam'' vond ze het een goed idee om geen virus te gaan verspreiden bij de gevallen patiënte en mocht ik de propere was mooi op de kast leggen..
Ik zal het maar bekennen: lees dit als een soort Facebook: totaal oninteressant, saai en onnozel? Maar de belangstellende lezertjes weten nu dat ik aan de beterhand ben en eerstdaags terug naar de tandarts kan zonder hem uit zijn concentratie te niezen...
(volgende keer doe ik terug normaal...)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten