's Morgens aan het onbijt. Ik zit de krant te lezen en schiet in de lach met de column van SDF uit Moskou. Over de onvriendelijke Russen en hoe hij zijn verblijf daar overleeft. Maar dat was zonder Kadoke2 gerekend. Waarom ik zo moest lachen? Kadoke2 is een geweldige ,,mopskensverteller''- (ik heb niet de moed om haar te verbeteren, net als met de schelpskes zo'n schattige verspreking) - en dus eist ze dat ik dat mopske eens vertel. ,,Wel schat, die meneer vertelt dat ze in Moskou (je weet wel waar die juffrouw Tektektek gaat zingen) echt niet vriendelijk zijn en dat hij altijd beleefd alstublief en dankuwel zegt maar dat zij altijd viesgezind zijn. En dat hij nu zegt ,,de Russen kunnen ze kussen'' (een beetje onbeleefd) en tegen de meneer die zijn sleutel neemt zegt hij een heel onbeleefd woord maar omdat ze het niet verstaan is het grappig. Hij zegt dan ,,Goeiemorgen klootzak''. Ha ja, zegt Kadoke2. Toegegeven, als zij haar mopskes vertelt zijn ze ook heel ingewikkeld...
Later, als de kids naar huis zijn en de Meester aanstalten maakt om met de krant naar boven te gaan zeg ik dat hij zeker die column over Moskou moet lezen.
,,Ik weet het'' zegt de Meester. Juffrouw Mopske is ze al komen vertellen. Haar versie, natuurlijk. Over mensen die geen Vlaams spreken en dat die meneer dan goeiemorgen en een lelijk woord had gezegd. Maar dat lelijk woord wist ze niet meer...
(Heb ik al gezegd dat dat kind om op te fretten is?)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten