Werkelijkheidsonderricht

Vanmorgen had Kadoke2 in hun logeerkamer de doos Monopoly ontdekt. Een erfstuk met nog oude Belgische franken en prijzen uit juzekestijd. Dat heb je met die gastjes die sinds Pasen letterlijk àlles lezen, ik kon haar echt niet wijsmaken dat het nog niets voor hen was. Het nieuwe spel moest mee naar beneden.
Zaterdagmorgen 9 uur, de Meester had het geld eerlijk verdeeld onder de spelers en met een pot voor de bank. Toen hij met zijn rechtbankstem de spelregels begon voor te lezen werd hij onderbroken. ,,Lees het nu maar stillekes opa en vertel ons daarna met uw eigen woorden wat we moeten doen''. Ik lag bijna onder tafel, beter had ik het zelf niet kunnen zeggen.
Wat volgde had een hoog thriller-gehalte. De bijna-faillisementen ,,verkoop de Grote Markt en de Nieuwstraat maar aan de bank, dan kan ik mijn huur betalen'' of ,,Wablief 40 frank voor dronkenschap'' en ,,Waarom zou ik schoolgeld moeten betalen, ik heb geen kinderen?'' maar ruzie is er niet van gekomen. Wel integendeel. Anderhalf uur later verzekerden ze mij dat ik naar bad mocht, dat ze mekaar niet gingen vermoorden.
En weer beneden was Kadoke 1 een grootgrondbezitter geworden en Kadoke2 een hotelmagnaat. Of ik nog even het verschil tussen hypoteek en verkopen aan de bank kon uitleggen? Ik heb zonder blikken of blozen gezegd dat het hetzelfde was. En ik heb hen niet geleerd dat je in het echte leven ook nog interest moet betalen. Teveel realisme is niet goed voor kindjes van het eerste leerjaar. Hoewel.
Later vertelden ze dat geen van beiden gewonnen was omdat ze nog niet failliet waren.
Na het middageten heb ik met Kadoke2 nog kaart gespeeld. En heeft ze ongelooflijk veel gesjoemeld om te kunnen winnen. De invloed van het Werkelijkheidsonderricht?. De tranen die ik daarbij gestort heb waren uiteraard ,,van het lachen..''