Toerist in eigen land

Wij zijn met de Kadokes naar de zoo geweest. Met de trein. Met een zak vol regenkledij, twee bananen en met het vaste voornemen om te genieten. Laatste dinsdag van de zomervakantie, we waren duidelijk niet alleen met dat lumineuze idee. En toch.
Ik ga het niet hebben over de overvolle trein, het meer dan stampvolle zelfbedieningsrestaurant waar ik na een kwartier en met één ongerust Kadoke in mijn kielzog ben gaan lopen, en al evenmin over het geweldige terras van de Paon Royal waar ze na anderhalf uur wachten ontdekten dat ze onze bestelling vergeten waren.
We hebben wel met stijgende verbazing naar de Kadokes gekeken, de Meester en ik, hoe die gastjes geen zuchtje hebben geslaakt _ Kadoke2 zei na een uur wachten een beetje lachend ,,wij hebben dat ook met mama en papa voorgehad Malief, toen het briefje van de kelner was weggevlogen''_ met smaak als troostprijs een broodje gezond hebben binnengespeeld terwijl aan de tafel naast ons de frieten, de vleeskroketten en de mayonaise van de tafel dropen terwijl de oma-van-dienst met armenvol speelgoeddieren uit de souvenirshop de sfeer probeerde te redden. Onze Kadokes zaten een fruitsapje te tutteren en doodden de tijd met een klein puzzeltje-van-de-minute-maid dat ze op de duur ondersteboven en achterstevoren probeerden op te lossen. Eén keer ,,ik heb nu wel een beetje honger'' en toen was het al twee uur... en als enige troostprijs mochten ze twee keer heen en weer naar de fontein lopen om te tonen hoe rap ze dat konden.
Ondertussen zag ik kinderen krijsen bij de hippo's waar ze nochtans beleefd vragen om stil te zijn in de galmende ruimte, werden junglegeluiden gebruld bij de tijgers, panters, leeuwen en keihard gerammeld tegen een glazen wand waar je gevraagd wordt om dat niet te doen. De ma's en pa's en oma's en opa's stonden er bij en keken er naar. Jawel, wij moesten wel voorlezen wat op de plaatjes stond en ze lachten ons een beetje uit omdat we een paar keer de weg naar de beren kwijt waren.
En toen we om vier uur vroegen of ze nog eens rond wilden lopen of gewoon naar de trein werd het de trein. En thuis gingen ze meteen een overval op een geldtransport naspelen met al de dieren uit hun Playmobil als toeschouwers...
Vandaag hebben ze al drie dagen eerste leerjaar achter de rug. Kadoke2 vertelt wat meewarig over ,,de kleuters'' en dat ze vanaf november niet meer in de zandbak mogen spelen. Want dan zal ze wel kunnen lezen.
Of het wel allemaal zo interessant zal zijn, vraag ik mij stillekes af. Zeker dat ze mij dan niet langer zal komen alarmeren na een toiletbezoek in een restaurant. Stel je voor, daar hing een papier en ze kon het niet lezen en dus durfde ze niet doortrekken. Misschien mocht dat niet. ..
Vanaf november zal ze weten dat ze haar maandverband niet in het toilet mag gooien.
***En geloof vooral niet dat het dutskes zijn, daarstraks was het hier bijna haarkepluk omdat Kadoke2 als een volleerde cheftut wou tonen wat er allemaal in de schooltas van haar broer stak.
**Voor één keer heb ik de imprimatur van de Meester (die deze blog anders nooit leest). Ik moest er nog bij zeggen dat het een van de mooiste dagen van deze vakantie was...