BOOT SPELEN

Het zal wel met ,,de leeftijd'' te maken hebben (Malief maakt zich geen illusies) maar vannacht was het toch even schrikken. Want toen beleefde ze weer de nachtelijke avonturen met haar broers. De jongste was nog een baby in een kinderbedje, Poichke en Malief deelden een groot bed. 
Het spelletje hebben we avonden na elkaar vol gehouden. Het was wachten tot Pezzeke (de jongste) sliep en dan moest er een ,,toverwoord'' gezegd worden. ,,Bootspelen en...bootspelen en...bootspelen is: BOOT SPELEN!
Vooral Malief stond op dat ritueel en omdat ze ,,het soms uithing'' en broer liet herhalen tot het juist was werd ook de baby wel eens wakker. Waarna de moeder verscheen om ,,de kleine'' weer onder te stoppen.
Maar goed, alles rustig: en dan staken we onze benen omhoog onder de lakens en dat werd een zeilboot waarmee we wilde avonturen beleefden met rovers en vissers. Vergeten hoe vaak we dit speelden maar weet wel nog hoe het eindigde. Poichke ging een prinses redden op een eiland en dat was Celina. En toen moest Malief zo hard lachen want dat was de naam van onze dikste kip. (bij ons hadden alle kippen namen, van Anna tot Josfin, een grapje van onze pa die de namen van ons mama haar vriendinnen gebruikte...)
Poichke werd heel kwaad...en daarna was het gedaan met Boot spelen. Heel even heb ik vannacht gedacht dat hij mij die droom cadeau deed. Hij zit tenslotte al meer dan 25 jaar ergens te dromen van Celina...

15 APRIL 1968

Mogelijk was Malief de voorbije 15 aprillekes met andere meer belangrijke dingen bezig, feit is dat die datum nooit speciaal werd gevierd. Had ongetwijfeld te maken met de gezamenlijke no nonsens attitude van het Feremans-Herten koppel. Juist, de datum waarop de Meester in Brussel zijn levensgezellin ging halen. Het was een trouw-in-de kerk en gelukkig heeft de Meester nooit geweten dat de pastoor die het koppel uitbundig zegende  achteraf een geniepige pedofiel bleek te zijn. 
Tja, de kerkelijke rituelen zijn hier ondertussen tot een minimum herleid, behalve toen de Meester,binnenkort zeven jaar geleden, met een mooie kerkdienst afscheid nam. Het was 12 juni 2013, maar dat is ook geen datum om te vieren...

GUUST FLATER ...IN MILAAN

Het is alweer enkele decennia geleden, de jaren tachtig, maar voor Malief een onvergetelijke tijd. Alleen snapt ze nu, ,,avec le recul du temps'' dat ze toen nog een echt uilskuiken was...
En hoe dat vandaag op de blog komt? De huisradio brengt een overzicht van de jaren tachtig muziek en daar is Bryan Adams en die kweelt zoo mooi ,,Did you  realy love a woman'' zodat hij gemakkelijk het lawaai van buiten kan overstemmen.
Maar dan was daar Milaan in de jaren tachtig, en Malief ging ontbijten met een paar mannelijke collega's  en Bryan deed terribel zijn best. Toen de brave man uitgezongen was (en Malief mogelijk een beetje zuchtte ) vroeg ze de collega's of zij dat ook zo mooi  vonden en kwam er weinig respons. Ja, ,,ieder zijn goesting'' zal ze dan gedacht hebben.
En voilà, nu weet ze het weer: het was toen nog niet algemeen bekend dat die heren op mekaar verliefd waren...
 Guust Flater? Destijds kreeg Malief van haar schoonmoeder een gestyleerde G als ,,borstspeld''. De voornaam was toen al gesplitst en dus noemden de redactie-maatjes mij Guust. Tot de speld in een doos belandde. Want een Lief met een G, die was er al lang niet meer...