De Griekse ploddermadam maakt vandaag plaats voor een beeld uit ons vakantieplaatsje. We moesten vier dagen wachten vooraleer een groot windscherm was opgeborgen: tussen de twee duintjes hadden sympatieke mensen een soort Berlijnse muur in roodwitte strepen opgetrokken wat ons zicht danig bedierf. We moesten zelfs tussen de struiken klimmen om aan het water te geraken. Mijn fototoestel bleef thuis.
Toen ze weg waren werd hun plaats ingenomen door een monokini met aanhang die gelukkig niet teveel plaats innam. Meteen hebt u een idee waar we deze zomer onze tenen in het zand staken. Let op de meneer op wacht aan het water: zijn Kadokes bleven geen seconde onbewaakt, hun zwembrevetten van 1000 meter ten spijt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Geloven of niet, de details van mijn fotografie zag ik pas ,,uit de zon''..
En de volgende dag lag op de linkerzijde een koppeltje waarvan de jongen hooguit vijftien was en het grietje hem absoluut wou wijsmaken dat Rob De Nijs ,,ik was zestien en jij was 28'' moest nagespeeld worden. Ik durfde zelfs niet kijken...Relax, de Kadokes waren toen naar huis.
Een reactie posten