Dat zijn lappen

Helemaal op de bodem van de wasmand met schoon goed heb ik ze gevonden: twee merklappen uit de kindertijd van Malief. Alweer vergeten hoe ze daar terecht kwamen maar mogelijk is bomama de schuldige die letterlijk al de relikwieën uit haar en onze kindertijd bewaard heeft. Meteen in de wasmachine, mooi gestreken en nu hangen ze...in onze toiletruimte. De ideale plaats om bezoekers even attent te maken op de dingen des levens. Ben er zelf nog niet helemaal uit: hoe heeft zuster Polydora het in de jaren vijftig voor elkaar gekregen dat ik daar met mijn kleine vingertjes knoopsgaten, fronsjes, flanelsteken, lusjes en inzetstukken (jaja) heb gefabriceerd? En nijdig, dat ik daar in de zogeheten zorgeloze kindertijd moest mee bezig zijn terwijl de bieb bomvol boeken stak? Emancipatie, dat was iets voor jongens. Iets nuttig geleerd? 't Zal wel zijn: de ,,Rode schaar'' heeft vorige week nog feilloos enkele ritssluitingen vervangen. Hoe dan ook: naast de merklappen (met het werkjaar en mijn initialen!) hangt mijn officiële persplaat. Om te bewijzen dat het ondanks Polydora (die we pesterig Kakkedora noemden)toch nog goed kwam met het broddelende naaistertje...