Natuurlijk was ik het vergeten...dat de Meester en Malief al jaren de zaterdagse winkel van de komiek vermeden...en 's vrijdags gingen shoppen. 't Zal mij leren.
Een bomvolle parking waarbij je de twee zijspiegels moet dichtklappen, een file aan de kassa van hier tot in Tokio (haha, gehoord op tv, van een verontwaardigde getuige) en vooral: géén kalkoenfileetjes meer. Het wordt een vleesloze tijd. Hoor ik daar enkelen juichen?
Tja, maar dan heb ik nog niet verteld over de winkelkarren (heb onlangs gelezen dat de stuurstang bomvol heel smerige bacteriën plakt maar soit) waar je nauwelijks mee door de koele kamer geraakt. Omdat iedereen ze ergens halfweg laat staan. Niet Malief die helemaal naar een buitenhoek liep en daar haar kar parkeerde...om vooral niemand te storen hé. Voor wie het precies wil weten: aan de kaasafdeling...
Ha ja, en toen is de zaterdagfeeks langs gekomen die in mijn kar een cadeautje heeft gedropt...dat ik pas thuis heb gezien. Twaalf luxe-scheermesjes (de Meester zou er zeer gelukkig mee geweest zijn) en jawel, op de rekening staat ook wat ik er voor betaalde: 13,92 euro. Terwijl ik in die afdeling dus écht niet gekomen ben. En ik vertoon ook geen snor of baardhaar. Ik wil alleen maar hopen dat de zaterdagfeeks niet akkoord was met de aankoop van haar partner en het dus maar stillekes in mijn kar heeft gezwierd. Moet kunnen, natuurlijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten