IN 1947!

Niet dat Malief het zelf bewust heeft meegemaakt, maar 1947, dat was destijds het stokpaardje van Bomama. De mama van Malief hé...ondertussen drie jaar verenigd met haar enige liefde op het Kerkhof van Meerbeek. 
Jaja, haar lijfspreuk was ,,Maskes moeten sterk zijn'' en die kwam zowel te voorschijn als onze Poich zijn zusje pestte met de troetelnaam ,,Volvetteke'' (resultaat van tien maanden ,,goe ete kinneke'' in Meerbeek, wat daarna nog te zien was op onze gemeenschappelijke ,,plechtige communiefoto'') maar ook als zij met poetsklusjes het bewijs kreeg dat ,,mennekes'' heertjes waren. Maar soit: Bomama had ook een verhaaltje om haar slogan te illustreren en dan kwam het verhaal uit 1947. Malief heeft vooral onthouden dat ze dat opdiste toen het in Brussel een beetje harder dan normaal zomerde. Want  Bomama had de zomer van 1947 meegemaakt en toen was ons Pezzeke geboren (het tweede heertje uit het gezin) en zo'n hitte, dat hadden we sindsdien nooit meer meegemaakt. Zelfs niet toen ze in de jaren zestig met het meesterke de wereld ging verkennen, met een trip in Noord-Afrika. Tja, toen moest Malief wel zwijgen...
Vandaag weet Malief wat ze bedoelde met ,,terréebel werm'' en de media hebben het genoeg herhaald: zo warm als in 1947...