Vanmorgen wakker geworden met ,,groot nieuws'' op JoeFM: de rijschool mag weer ,,werken''. En dan vertellen luisteraars hun ervaringen met de ,,Rijschool'' en denkt Malief: dikke sjans dat Soike mij destijds in zijn Kever de elementaire beginselen bijbracht.
Dat zit zo: jaren zestig, ezelsvel, job bij de krant in Brussel (stel je daar niet teveel van voor, ze waren daar nog niet gewoon dat vrouwen nog iets anders deden dan punten en komma's in de ,,prijzen van de groenten'' te zetten) maar als ik het wou kon ik wel een Rijbewijs verdienen...
Thuis was er Soike, zelf had ons huishouden geen auto, maar Soike, kameraad van broer Poichke, leerde mij, behalve moeilijke wiskundeformules, ook auto rijden. Dat was wel nuttig want Malief had van Elise, een ,,manwijf'' (of chef tut, zoals je wil) gehoord dat het tijd werd dat ik dat leerde. Meteen kon ze ook haar autoke aan Malief verkopen...
Het was een alles behalve frustrerende bezigheid want Soike werd nooit kwaad, lachte als Malief,,stil viel'', kortom, klaar voor het échte werk.Heb een vermoeden dat de krantenbaas (niet de hoofdredacteur hoor) dacht dat die Brusselse Griet er toch niks zou van bakken. Er waren toen welgeteld drie vrouwen op de redactie en één met een auto.
Het theoretisch examen was peanuts (met de Meester, toen nog het bezorgde lief) die met zoiets niet lachte. En de rijproef was zeer avontuurlijk. Daar verscheen een authentieke Brusselaar in de Jacqmainlaan die mij meteen naar Wetstraat stuurde. Natuurlijk had hij zelf een pedaal om accidenten te vermijden, en jawel, viel nergens stil en terug aan de krant kwam er maar één opdracht: vuil bloive roije.
Zo verdiende je dus in de jaren zestig een rijbewijs...kwam er een huwelijk en ging de Meester met mijn autoke lopen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten