Een streepje memory lane...en dat heeft te maken met een verhaal ,,uit de oude doos''. Vandaag moest Malief denken aan de tijd dat jongens en meisjes niet ,,hetzelfde'' waren. Heeft niets te maken met regenbogen, maar met de vaststelling dat meisjes vroeger moesten poetsen...Malief dus, terwijl de jongens monkelend toekeken.
Niet dat ze zo vaak moest poetsen hoor (dat heette toen nog koiche) maar dat verschil...,,Volvetteke riep onze Poiche. Och ja, mogelijk gebeurde die karwei -de trap naar boven dweilen- met de beste bedoelingen van ons Bomama: de Communie-foto sprak boekdelen.
Was het haar onderbewustzijn dat in actie schoot? Feit is dat Malief al dagen ,,aan het poesten'' is. En niet zomaar wat stofzuigen hé. Op het hoogste verdiep controle op de dakgoten, en voorts een gigantisch pak stofwolken in drie emmers water verzopen.
Terug beneden...helaba, kletsnat...bezweet. Maar het deed deugd.
Wat plezant en nuttig is moet je volhouden Malief. En nu kan ze met enige trots melden dat de kelder, en vooral het ,,keldergat'' niet langer de afval van rokende, snoepende en andere rotzooi rondstrooiende voorbijgangers torst. Helaas, ook gezien dat hier in het najaar een stel schilders goed hun brood kunnen verdienen...
En voor de goede verstandhouding...Malief heeft dank zij de Meester, nooit een poetspoot uitgestoken. Want als de dames/poetshulpjes het lieten afweten trok hij zelf zijn schort aan, eerst om te koken en dan om de keuken te poetsen. Dat deed hij tot de dag voor hij naar het ziekenhuis ging...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten