JUZEKE STRAFT!

Vandaag een verhaaltje uit de oude doos. En wees gerust , de kinderen en zeker de kleinkinderen hebben deze min of meer akelige opvoedkundige (hm) details uit de apenjaren van Malief nooit gehoord.

Tja,  veel tijd om in de spiegel te kijken toen er weer een wit haarpijltje uit haar kin kwam. En hoe dat dan komt? We keren terug naar eind jaren vijftig, we woonden in een gloednieuw huis met een keldertrap die uitkwam op het terras. En Malief ging bloempotjes op iedere trap van die (redelijk mottige) keldertrap zetten...want er kwam voor het eerst ,,bezoek''. Malief struikelde en eindigde beneden met haar kin op het rioolroostertje, met nog één potje in de hand.

De rest is rap verteld, maskes moeten sterk zijn. Een bloedende kloof op haar kin, Bomama plakte er zonder veel tralala een ,,plakker op'' om het gapende wond(je) dicht te houden, zag dat er een stuk van de bovenste snijtand af was...maar ,, da dee giene zier hé''.

Restauratie van de bovenste tand? Pa had net zijn lidmaatschap aan mutualiteit opgezegd (!), geen geld. En nee, pijn deed het niet, maar Malief was wel ,,verminkt''...vond ze. Jaren heeft ze niet meer met open mond gelachen, want ruimte voor medeleven was er ook niet. Val je op een knie of andere onderdelen? Daar was maar één reden voor: das Juzeke die u straft. Wat Malief zich ook nog héél goed herinnert? Toen ze in de eerste kan in Leuven ,,er door was'' lachte ze met open mond. En het kon haar even niets schelen. Maar vandaag is die ondertussen al twee keer gerestaureerde  éne witte tand als ze lacht , tja, niet zo leuk. De smoelsmid mag haar  binnenkort verwachten. Tenzij Juzeke  haar straft...omdat ze zo ijdel is.