Vorige week heeft Malief een zogeheten ,,goed werk'' verricht. Met de stille wens dat de Meester mij in het ,,hiernamaals'' niet zal straffen. Een beetje onbedacht heeft ze aan de deur...drie tombola's voor het bouwfonds van het Sint-Romboutscollege gekocht...Terwijl hij destijds (echt waar) blij was dat er twee meisjes werden geboren en ze dus nooit die college-verschrikking moesten meemaken. Van een staatsschool was toen (hu, voor deftige mensen) nog geen sprake...in M.
Het had natuurlijk alles te maken met knuffelende paters en het feit dat de Meester niet kon zingen, terwijl die paters dachten dat hij als neef van een ,,muzikant'' (nonkel Gaston) verondersteld werd dat wel te kunnen...
Malief zal het nu maar opbiechten: ze zag een duo door de straat trekken, aanbellen en nergens werd open gedaan. En ze dacht aan de tijd dat zij met Agneske op stap moesten langs de Japanse toren in de dure buurt om er ,,snoep'' en andere snuisterijen aan te bieden met opbrengst voor de Chiro. Telkens aan de bel, een norse vraag via een microfoon en wij om beurten in ons beste frans c'est pour vous demander si vous voulez...en een krak in de microfoon vertelde dat ze hadden afgehaakt.
Nu nog iemand vinden die op 6 december wil kijken of een mountainbike, een smartwatch, een koffiemachine of een meer bescheiden boekenbon (haha) haar of zijn beloning is.
1 opmerking:
Leuk om op maandagmorgen de week te beginnen met een cursiefje! Porthos.
Een reactie posten