Vandaag serveerde mijn oerdegelijke krant een paar straffe verhalen over jonge vrouwen (25 en ouder) die 's avonds op trein of tram ,,last'' hebben van babbelzieke venten. Eentje durft zelfs geen rokje meer te dragen...
Malief moest wel even na denken...wat hadden deze slachtoffers dan beleefd? Ha schrik dat die venten iets meer wilden dan wat ,,zeveren'' en dan niemand in de buurt om hen te beschermen.
Toen kreeg Malief een serieuze aandrang om een kort maar duidelijk verhaaltje te vertellen...alweer uit de oude doos.
Malief was 13 jaar en dagelijks op de eerst lege tram naar Schaarbeek waar een stel liefdevolle (nu ja) nonnen haar opwachtten. En op de ondertussen overvolle tram stond vaak een vent die haar uitkoos om zijn buik tegen haar rug te wrijven. Ze had er toen geen idee van wat daar onder zat maar zei aan de vrouw rechtover haar dat die meneer haar ,,ambeteerde''. Ze zei het in sukkelfrans en de vrouw zweeg en schudde haar hoofd.
Gesnapt? Vroeger was het beter...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten