AFSCHEID

Afscheid van een vriend, beter kan Malief het niet omschrijven. Niet van een soort waar je vaak mee op stap gaat, dat was ,,voor in de jongen tijd''. Maar wel iemand die zonder veel tamtam belangrijk was in het leven van de Meester en Malief

Toen de Brusselse Malief haar ,,entree'' maakte in Mechelen was het aanpassen. Van een Bronzen hart  had ze nooit gehoord. Maar daar was Eddy, en hij verwelkomde haar met een daverende ,,Bohemian Rhapsody".  Wat later sleepte hij zijn ,,kozze'' (de Meester) mee naar Brussel en werd Malief op de Jacqmainlaan opgepikt voor een avond met een Nederlandse komiek.

En zo kan ze nog veel vertellen. Er kwamen baby-dochters en nonkel Eddy en Tante Za spraken géén Mechels en leerden hen dat ,,duwen'' een mooi woord is...als je nodig moet. Toen de Meester nu ruim 8 jaar geleden als laatste van zijn zussen en broer had afscheid genomen en Eddy er wél nog was kreeg hij op de familielijst de man die ,,onze troost en toeverlaat'' was. 

Gisteren vertelde zijn zoon dat papa hem gevraagd had Malief te verwittigen. Meer moest dat niet zijn. Nog wat stiller, dat wel.