Waarom herinnert Malief zich de onnozelste details uit haar kindertijd en staat ze met haar mond vol tanden als ze vandaag net voor het eerst hoort over de kleine en grote kwaaltjes van haar nageslacht. Om een onschuldig voorbeeld te noemen...dat er eentje walgt van melk. Hoe heeft ze die dan zo groot en knap gekregen? Hm, misschien teveel melk.....
Ander bizar verhaal...in de stille covid-tijd zingt (nu ja, mompelt ) ze nog eens iets ,,van vroeger''. En dan in het Brussels. Eerst vraagt ze zich af wat het wou zeggen, drie dagen later weet ze het. Voorbeeld, bij het koffie drinken ineens zeggen ,,tes looke de garde'', wat haar grootmoeder weleens zei als de koffie te slap was.
De helft van het gezegde heeft ze ondertussen achterhaald...l'eau natuurlijk. Met de garde denkt ze dan aan het liedje ,,lup lup lup de gardevil es do'' maar die zal er toch niets mee te maken hebben. Gardevil is een politieagent uit de jaren stillekes, of wat had ze gedacht?...Kwam die ook koffie drinken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten