Beginnen met een beetje ,,biecht''...en Malief zou dat verhaal beter niet vertellen, maar ja, vrouwen hé..Vandaag is het héél warm (27 graden?) en Malief heeft koude voeten. Ze heeft dus sokken aan. En terwijl ze de tijd traag ziet voorbij gaan met een heel stomme aflevering van heu ,,Buren'' heeft ze zelfs een trui met lange mouwen aangetrokken. Van pure verveling...
Terwijl ze net voor de elfendertigste keer is gaan kijken of de KBC afschriften van anderhalve maand eindelijk gepost zijn (nee dus) bedenkt ze toch dat ze al héél lang geen verhaaltje meer stuurde. Alleen: er is niks gebeurd, niks spannend en niks ergs, de tuin begint stilaan op een woud(je) te lijken , de zogeheten ouderdomskwaaltjes (rara) zijn overwonnen en als ze dan toch één waarheid moet melden: Ik voel me zo verdomd alleen. Jaja, dat is een liedje hé.
En waarom ze in haar ,,moers taal'' laat weten hoe het met haar gesteld is? Oef, ze kan nog prietpraat verkopen. Volgende keer beter...
1 opmerking:
Only the lonely
Maybe tomorrow
A new romance
Een reactie posten