Ach, vrouwen...

Hoe komt het toch dat vrouwen mekaar zo moeilijk een oprecht complimentje kunnen geven? Behalve ik, natuurlijk, maar ik ben dan ook kwasi-volmaakt ;-). Ik zal er ook nooit naar vissen, dat heb ik dank zij een lang huwelijk met de Meester wel geleerd. Hoewel. Soms wil ik ook gewoon informatie. En dan moet ik wel vissen.

Of ik mijn haar nu niet beter zou laten knippen? Meester is een beetje ouderwets, hij ziet graag meisjes met lang haar, maar een meisje ben ik al lang niet meer, en het lang haar is er op mijn 36ste af gegaan. Ik had niet zoveel aanmoediging nodig toen een seksegenote fijntjes opmerkte dat lang haar toch verwarrend was. ,,Kijk, achteraan lyceum en vooraan museum'' of iets van die strekking en wat later had ik een kopje à la Lady Di. Dat was toen in de mode.
Nu mijn kapsel een ietsje langer is _ onder mijn oren dus_ dacht ik een zekere tevredenheid te zien bij mijn overigens zeer gekortwiekte echtgenoot. Maar zelf vind ik het MOTTIG als het over mijn oren waait. En dus vroeg ik hem eerlijk advies. Nu: wat doet u met de uitleg:,,Mmmm, uw haar hangt schoon rond uw kop''?(ik heb het toen meteen opgeschreven om in dit verhaal te gebruiken)
Kan ik het aan vrouwen vragen? Kalamity zegt direct: ,,Ik heb daar geen verstand van'' en Lottepoes weet dat ik eigenlijk liever kort haar zie en zal mij willen sparen. Mijn bloedeigen moeder is zo mogelijk nog voorzichtiger. ,,Er is veel wind zeker? '' vraagt ze als ik mijn haar snel glad strijk terwijl ik binnenstap. Toen ik zo'n jaar geleden van kapper veranderde zei ze over het resultaat:,,Onthoud dat adres nu''. Waarna ik begreep dat het voordien nergens op leek.

Zo moe?
Nog zo'n fijne truuk van soortgenoten om je een rotgevoel te geven. ,,Goh, wat zie je er moe uit!'' terwijl je zelf redelijk tevreden bent over een grootscheepse opkalefatering. Moet je zeker eens proberen als je aan iemand de pest hebt. Wat meelevend kijken, informeren of alles OK is en dan lap:,,Goh, wat zie je er moe uit!''
En hoe herken je ,,eerlijke commentaar''? Wat te denken van giechelende meisjes van Maghrebijnse origine die uit een open raam hangen en ik versta alleen ,,cowboy'' als ik er voorbijwandel? Maar ze zwaaiden en zegden heel netjes ,,mevrouw, mooie botjes''. Een autochtoon had zeker ,, madam'' en ,,schoen bottekes'' gezegd. Ik weiger te geloven dat ze er mee lachten, want het zijn héle mooie laarsjes. Heu, maar misschien niet voor mij?...
Het sterkste staaltje van vrouwelijke empathie kreeg ik vorige zomer aan de kust. Drie hoog zonnen op het terras garandeert je een zekere privacy al is dat natuurlijk relatief. Ik weet dat ze op straat mijn haar kunnen zien, mijn zonnebril, mijn voeten en tien roodgelakte teentjes die door de reling steken. En misschien nog een arm en een stukje decolleté, maar ik ben beslist geen exhibitionist. Die namiddag waren nogal wat wandelaars op stap in de bizarre opstelling die je vaker ziet bij koppels van middelbare leeftijd: de mannen voorop, de vrouwen achteraan. ,,Helaba, ziedadaa is séh'' zei een meneer met hangbuik, lange short en sokken-in-sandalen iets te hard en veelbetekenend naar boven wijzend. Waarop één van de vrouwen gnuivend naar voor schoot en even hard terugriep,,Allez joeng, da's een ouwe, da's een ouwe''. Alleen mijn goede opvoeding heeft er mij toen van weerhouden om terug te roepen: ,,Oud maar niet doof hé...''