Kerstdag. De pot water onder het aanrecht is nog niet helemaal vol, de dweil er rond redelijk nat, maar geen nood, we zijn thuis, de pot wordt uitgekiept, de dweil uitgewrongen en weer kunstig rond de pot gedrapeerd. We verwachten niet dat loodgieter A, loodgieter B of kluisjesman C vandaag zijn telefoon zal opnemen. Ze nemen al een hele week niet op. Meteen weet u waarom we deze week niet knus aan zee zitten...
Ach ja, wat er dan lekt vraagt u? Een raadsel dat door het kereltje met het rode autootje omschreven werd als ,,aan de aansluiting'', door de gediplomeerde loodgieter werd verholpen waarna _ toen hij buiten was_ een andere aansluiting (het water van de Amerikaanse koelkast) onze keuken blank zette. Bah ja, een mens kan leven zonder gekoeld water en automatisch gefabrikeerde ijsblokjes, dat is al maanden zo, en die aansluiting heb ik eigenhandig dicht gedraaid.
De nieuwe lek (onder het aanrecht) manifesteerde zich zo'n tien dagen geleden. Zou het de vaatwasser zijn? Na gebruik dicht draaien en afwachten? Drupdrupdrup en enkele dagen later drup, drup, drup en bellen natuurlijk, naar de geëigende professionelen. De ene beloofde, de tweede nam niet op, de derde evenmin en allemaal kregen ze op hun antwoorddoos onze beleefde smeekbede. Noppes.
Bij die ellende hebben we ons dus neergelegd. Iedere morgen en avond letterlijk als ik onder het aanrecht kruip.
Vanmorgen aan het onbijt. ,,Verschiet niet schat, de rolluik is los geschoten.'' Sfeervolle kerst dat wel. Ik lees ,,om mij te ontspannen'' de wijkkrant en noteer dat er hier een klusjesdienst bestaat. Maar ik zal wel tot maandag moeten wachten. En hopelijk is dat voorhistorische rolluik niet te zwaar voor de bijklussende stadsgenoot.
De Meester heeft nog een geweldig idee. Als hij nu de Uit-krant van de VAB kon vinden dan staat daar ook iets in van de klusjesdienst. Tussen kreeftensoep en pasta surf ik naar die verhoopte redders in nood, om daarna met hangende pootjes de rest van mijn kerstmaal te verorberen. Want we hebben wel een pechdienst voor de wagen, maar geen voor de woning. Eerst lid worden en dan 30 dagen wachttijd en maar één klus per keer.
Ik beloof onze gasten op ons jaarlijks kerstfeest een zeer sfeervol decor...
PS. Ondertussen is er ook een nieuw familielid aan de feest. Hij heet Bas en wat mij betreft mag hij gerust een drupje laten vallen. Heu, Bas is geen nieuw lief maar de puppy van de Kadokes...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Malief is duidelijk in de war met haar geslachten. Want zeg nu zelf,,de feest'' en ,,de lek'' en ,,de luik''? Overigens: maandag heeft superkozijn ons gedepanneerd. En vandaag stond de klusjesman van de wijk voor de deur. ,,Ha ja, rolluik is gemaakt zie ik?''
Een reactie posten