Mon ami Justin...

Het zit blijkbaar in de lucht: oude bekenden van lang geleden komen ineens weer aanwaaien. Soms letterlijk, zoals Gerard, andere in de krant, zoals Justin. Justin is een steenrijke Congolese baron-diplomaat-foefelaar die heel veel vriendjes en vriendinnetjes heeft en in de krant zijn verhaal mocht doen. Ik lees dat Justin 81 is en dat hij minstens veertig kinderen heeft. Zegt hij zelf. De verslaggever had gehoord dat het er meer dan honderd waren.
Justin ken ik van zien, van horen zeggen en van reputatie. Justin, dat was ,,jawadde'', in alle betekenissen.
Een oud verhaal, dat wel. Het was Expo58 en wij ( grietjes uit de best gereputeerde Vlaamse onderwijsinstellingen van Brussel) hadden die zomer besloten om heel veel bij te leren. Vooral in het paviljoen van Belgisch Congo, bij de Force publique en iets minder bij de Katholieke Missies, omdat we de bekende gezangen van de jeugdbeweging ,,als een wereld zo groot waar uw vlag staat geplant'' toch proefondervindelijk moesten leren kennen.(*)
Hoezeer ik iedereen wil overtuigen dat wij heel brave, heel onnozele chiro-grietjes waren, dank zij die Justin is onze reputatie naar de knoppen. Onrechtstreeks, dat wel, hij was al in de dertig en met serieuze zaken bezig. Maar het voorwerp van onze (mijn) adoratie had het vaak over ,,mon ami Justin'' die gezorgd had voor een ,,eurafricain'' en het stond goed dat je die ook (van ver) kende. Allicht was mon ami Justin toen al volop bezig aan zijn zeer kroostrijk gezin, met om te beginnen enkele melkchocolaatjes. Heel raar, want Justin was een lelijkerd eerste klas, terwijl zijn vriend_ onze vriend dus_ niet alleen een bink was maar ook een feilloze Parijse tongval demonstreerde.
En nu heb ik dus weer prijs. Toen ik de verslaggever feliciteerde met zijn Justin-verhaal en er wat persoonlijke toetsjes aan gaf kreeg ik de droge repliek:,,welwel, jij was er mij wel eentje...''
Vandaar dat ik de namen van mijn chiro-grietjes zeker niet zal prijs geven. Hoewel? Hallo Dag Allemaal: een van hen is nog met een BV getrouwd geweest...
(*)De tijd spoedt heen en bakent reeds de baan waar de nieuwere tijden ons wenken. We volgen fier en kunnen langs de baan onze vroegere vaadren gedenken. Is uw bodem hier klein ginds ontwaart men een land met een wereld zo groot waar uw vlag staat geplant! Immer vooruit, dappere Belgen (hier moet ik van de Meester telgen schrijven...) enz. Vijftig jaar geleden er in gepompt. Maar toen ze mij gisteren bij een telefonische enquête vroegen welke kansspelen ik kende kon ik zelfs niet op Lotto komen...