Op zoek naar mijn blauw en wit gestreepte sjaal van Chanel gisteren een hele ladenkast uitgemest. Jawel, ik ben de gelukkige eigenares van 3 (drie) Chanel-creaties _ de tas laat ik even buiten beschouwing _ en die liggen in de buurt van enkele Armani's , een stuk of vijf (redelijk lelijke )Versace's en de rest ben ik vergeten. Wat tussen haakjes zo leuk is aan designersjaals, foulards of whatever: de dieven laten ze liggen. Maar gisteren dacht ik toch dat er één gepikt was. Terwijl de speurders mij na de laatste inbraak verzekerden dat de dieven zeker dachten dat het namaak was. Haha.
Goed, en tijdens dat spitten en graven en uitmesten de ledenlijst van Politica 1965 gevonden. Het was de tijd dat je nog ongeveer iedereen van je jaar bij naam kende. Heu ja, van Pol en Soc zegden ze dat het geen unif was...
En foto's uit de zeer oude doos: Sinterklaasfeest van de krant met uw verslaggeefster vooraan en collegaatjes die in een later leven met mekaars echtgenoot aan de haal gingen.Tsjtsj. Of een Malief als model voor een reportage over ,,de geluidsjager''. Een beeldschone Malief, al zeg ik het zelf (spijtig genoeg kan ik het niet inscannen als bewijs) en het mooie is dat de bandopnemer heel elegant verbergt dat Lottepoes in mijn buik zat. Jaloerzerikken zegden dat ik de microfoon verkeerd hield. Tsjtsj.
Maar nu terzake: ik vond ook kranten uit die periode waarin mijn eerste ,,reportage'' verscheen over de eerste ,,heel rappe trein met slaapwagen'' naar Genève. Godgodgod: het leek wel een stukje uit ,,De Jaren Stillekes''. Ietwat gedeprimeerd alles terug in de la gegooid. Hoe heb ik zo'n rotslechte onzin kunnen schrijven?
Beneden zag ik dat de witblauw gestreepte Chanel aan de kapstok hing.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Geduld, Pezzeke is fotootjes uit de oude doos aan het inscannen...
Een reactie posten