Vrienden en kennissen

,,Ik zou niet weten met wie van mijn collega's ik binnen twintig jaar nog zou willen gaan eten!'' Reactie van een (nog jonge) journaliste die met enige verbazing noteerde dat ik de jongste maanden drie van mijn ex-collega's met enthousiasme weerzag op een lekkere lunch en flink wat wijn. Ze vertelde er meteen bij dat ze zich ook niet kon voorstellen hoe ik mijn jonge jaren op een krantenredactie had overleefd. Die waarheid haalde ze uit de serie ,,Mad Man''.
Ach ja, natuurlijk was het niet altijd een lachertje. Toen ik in 1966 op die redactievloer binnenstapte had ik al zes weken stage op de voormalige BRT nieuwsredactie ,,ondergaan''. De enige vrouwen die ik er er toen zag waren tikjuffrouwen die bij gelegenheid op de schoot van de dicterende journalist kropen. Er werd zonder gène geroepen - Piet Theys zaliger had blijkbaar een conflict met de andere, mindere BRT-vedetten- en ik heb hem één keer gezien toen hij vanuit een deurgat riep dat ze niet moesten denken dat het zo plezant was om met die ,,nagara*'' op zijnen bult achter die paljas van een koning te lopen. Hu? Welja, hij mocht op koningsreis en de anderen waren jaloers.
Maar soit, de krantenredactie.
Als ik goed telde waren we in 1966 met vier vrouwelijke journalisten op de krant, een monument als Maria Rosseels meegerekend. LDL noemde mij ,,wijveke'' en Jaak Veltman ,,juffrouw''. En we kregen een pluim als we Jacqmainlaan correct spelden...
De mannelijke tafelgenoten zal ik onbesproken laten: ik was er al vaker mee op de lappen geweest...
,,Hoe ben jij daar eigenlijk binnengeraakt?'' vroeg M., mijn recentste disgenote. Ha, twee oud-professoren van Pol& Soc hadden mij bij de hoofdredacteur aanbevolen. Dat was nadat ik gezegd had dat de BRT niks voor mij was. En niet alleen vanwege mijn Brussels accent...
Terloops gezegd, het was de eerste keer dat ik met M iets ging eten. Verschillende agenda's heet dat. En nu twee vrouwen van dezelfde generatie en achtergrond en met ,,respect'' voor mekaar. Het werd een gezellige namiddag zonder roddels. Is dat nu zo vreemd? En we zullen nog weleens afspreken.
,,Een sympathieke vrouw'' zei de Meester 's avonds. ,,En een slimme hé?'

(*) Nagara of zoiets was loodzware draagbare opname-apparatuur...