Neuzeneuze

Woensdagnamiddag: bezoek aan Bomama in Avondrood. ,,Ah seg, gisteren is uw vriendin hier geweest. Ik weet hare naam nie maar ze had commissies gedaan en moest er nog doen maar ge wet zo een die altijd gepresseerd is en van hier naar daar vliegt...''
Het vraagspelletje kan beginnen. Was het ons Tanjel? Nee, die ken ik toch. En van waar is ze mijn vriendin? Is ze al lang mijn vriendin? Is het misschien Ingrid van Elza? Heu? Neeje, die ken ik nie? Is het misschien een meiske dat hier vroeger werkte? Da zou kunnen...
Een uurtje later: we zitten in de living te wachten op de boterhammetjes. Een meneer die hier in een vroegere blog een rol speelde en mij bestoefte met mijn mooie bril (hij maakt dus etalages met brillen en hij heet André, dat vergemakkelijkt de conversatie) begint over het bezoek van gisteren. Ik probeer hem een beschrijving te ontfutselen maar nee: niet mager, nie dik, haarkleur heuheu, wist hij niet meer, hij had haar vroeger nooit gezien maar het was wel familie (nee, ze had geen hond bij!) en op het einde heeft ze nog gezegd: we zullen nog eens neuzeneuze doen zoals vroeger! Met Bomama, wel te verstaan.
Voilà, wil de persoon die met mijn moeder neuzeneuze doet zich nu aanmelden?  I rest my case...