VAN BELGACOM...

Als grote letters mijn lichte ergernis tonen dan is dat gelukt...
Malief is oud genoeg om zich het Belgacom-schandaal te herinneren dat ooit nog in haar lijfblad werd opgegraven.
Mogelijk hebben ze daarna hun naam veranderd in Proximus, hoe zou je zelf zijn...
Ha ja, ergernis dus...Tijdens de zomervakantie kwam er een mail: Malief zou helemaal gratis een nieuwe decoder krijgen voor haar televisie. Die zou met de post komen en als ik niet thuis was kon ik hem ergens ophalen. Vreemd, had geen twee jaar geleden al een nieuwe gekregen?...
Met enige terughoudendheid vorige week het pakje open gemaakt. Proximus was tot twee weken geleden een neutraal gegeven, met vriendelijke hulp als er weer eens te weinig beeld door kwam : stekker uittrekken wachten en weer insteken, moeilijk was het niet en vermits Malief zich zelden opwindt...bij de Meester was het anders geweest...Dus, geen kwaad woord voor de jongens die ,,televisie'' hebben gestudeerd.
Minder leuk werd het toen bleek dat hier al meer dan een week geen telefoon meer door kwam. Niet handig als je op ,,werkmannen'' wacht die het bij het horen van de mechanische stem ook op de zenuwen kregen. Enfin, dat is na het beluisteren van heel veel vreselijke proximusdeuntjes zo goed als verholpen...nadat een technieker ontdekte dat er nog een extra kabel een lange reis maakte naar een al veertig jaar afgesloten...alarm voor de meid!
Maar dan de decoder. Nu heeft Malief wel goed leren lezen en schrijven en haar geduld is dus spreekwoordelijk maar van de Proximus-brief verstond ze geen jota..
Goed, een vriendelijke meneer is op een zaterdagavond na een twintig minuten durend strafkamp ,,met muziek'' toch op de herstelde telefoon geraakt...en hij zei dat het simpel was. Ja het was simpel. Niet toen hij de gebruiksaanwijzing voorlas, wel toen hij het ,,in zijn eigen woorden'' herhaalde. Ja natuurlijk, dat wilden ze dus zeggen. Malief bedankte hem, bekende zelfs dat zij heel langgeleden een rewriter was bij de krant en dat zij aan die instructies ook wat zou veranderen. ,,Ik ook'' verzuchtte de Proximus-man. En hij dacht wel dat Malief het zou kunnen...
Natuurlijk: drie stekkertjes uittrekken, en die in de nieuwe decoder stoppen. Voilà. 
Het venijn zat in de staart. Natuurlijk waren de meeste opnames ,,verdwenen'' (dat was gezegd) maar dat het nieuwe sukkeldoosje je regelrecht naar de ,,betaalde films'' leidt?
Een technieker die hier  eerder de telefoon kwam ,,redden'' zei mij dat hij het zoo druk had. Klanten van Proximus naar Telenet overschakelen. En omgekeerd. Dat laatste zei hij ongetwijfeld uit eerlijke schaamte.