Vergeet wat Malief hier in een vlaag van enthousiasme beweerde, zo van fier zijn op haar Brusselse roots hé. Vanmorgen stond het in de (serieuze) krant: Gildeke uut de Vloanders gaat zetelen in het Vlaams parlement en omdat ze (ook) al een dagske ouder is wordt zij ook voorzitter van de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Hoeveel oud-collega's-journalisten hebben vanmorgen de slappe lach gekregen? Op onze volgende reunie gaat dat zeker weer gebeuren.
Voor de enkeling die nooit een schriftuur van Gildeke onder ogen kreeg: de brave Brusselaars zijn ,,dikkement gejost''.
Jaja, in de journalistiek wordt veel geroddeld, maar als je er met je neus opzit? Zelfs de Meester vroeg Malief ooit , na een ontmoeting aan de kust, ,,of dat mens wel normaal was''? Ze was toen een ,,freelance'' , binnengebracht door een meneer die haar later ,,bij de buren in Kobbegem'' weer ,,binnen haalde''.
Het was niet zo mooi dat de mannelijke helft van de collega's zaten te gniffelen als ze de helft van haar ,,sacosj'' op de redactievloer verloor, maar zelf heeft Malief nooit ruzie met haar gehad. Wel compassie.
En toen kwam, via Lottepoes, plots een schriftuur van ons Gildeke in haar bezit. We heben beleefd gelachen, dachten aan ,,Mieke van Maarle (of zoiets) dat ooit een nom de plume was voor een dame die de meest ongeloofwaardige liefdesgeschiedenissen bedacht.
Gilde deed het daarna beter want zij vertelde over zatte wandelingen door Brussel, liefdesverdriet en zo. En het zou Malief niet verbazen als zou blijken dat het authentiek was.
Maar aan alle sprookjes komt een einde...Gildeke mocht dan wel mee op koningsreis maar eiste altijd een ,,eersteklas'' ticket. Einde van de carrière in Kobbegem.
Neenee Pascal Smet, de SP.A heeft een goudhaantje binnen gehaald.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten