Nooit hardop gezegd dat Malief een fijne kindertijd beleefde onder de zwarte kap van de ,,zusters van de christelijke scholen'', maar vandaag weet ze het zeker: mirakels bestaan.
Dat inzicht kwam er nadat ze tussen haar tonnen oud papier nog een paar ,,Nieuwjaarsbrieven'' voor haar ,,duurbare'' ouders vond.
Een kind van negen dat schrijft: ,,Uw grote liefde jegens mij dwingt mij U welgemeend Zalig Nieuwjaar toe te wensen'' En dan volgen beloften om door haar gedrag en leerzaamheid hun geluk te vermeerderen. En Aldus verdienen dat de goede God haar wensen vervult en u nog lange jaren schenke en daarna de eeuwige beloning''...
Gelukkig was Malief een slimmeke. Stel je voor dat je ouders door je slechte punten vroeg sterven?
En dan de mirakels? Ondanks die literaire hoogstandjes op de kinderziel is Malief zonder veel problemen een naar verluidt vlotte auteur geworden.
(en hier verliest ze haar laatste greintje bescheidenheid...)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten