Waar is onze Poisjche?..

Het is meer dan dertig jaar geleden dat ik voor het laatst aan die naam dacht. Pochke was een troetelnaam, en bij heftige ruzies een treiternaam. Dan werd Pochke Poisjche op zijn Brussels, vet en koleirig omdat ik het van hem niet kon halen. Eerder had hij mij dan ,,Dikske'' genoemd of ,,Volvetteke''. Met dank aan het melk-en honigdiëet waarmee mijn grootouders mij een jaar lang vet mestten om vooral niet ziek te worden.



Poisjche -de bijnaam - was een beetje in de vergeethoek geraakt. Poisjche was groot geworden zeker, een doctor en een wetenschapper maar nu helemaal weg. Want Pochke, (ik ben al lang niet kwaad meer) is al vijftien jaar van de aardbol verdwenen.


Af en toe krijg je toch nog 'n klap, zoals toen ik Alain Remue deze week op de Laatste show zag. ,,Meer dan 90 procent van de verdwijningen worden opgelost'' zei hij. Die van Pochke niet. Op kerstavond 1992 met de wagen naar Duitsland vertrokken, via zijn Visa nog ,,opgespoord'' in twee hotels in Berlijn, via de Spoorwegen nog aangemaand om een treinticket te betalen tussen Berlijn en Maagdenburg, een half jaar later een duidelijk gestolen en leeggereden wagen teruggevonden in Dortmund, en bijna een jaar later een wijkagent die zijn identiteitskaart en zijn rijbewijs kwam brengen bij zijn moeder. Lag al lang op het bureau zei hij. Officieel geseind, opgespoord, maar de politieman wist van niets...


Net zomin als die bodybuilder van de federale die mij ,,als gunst'' liet weten dat een door mij georganiseerde reconstructie op een Duitse zender maar één getuige had opgeleverd. Een stationsbeambte uit Hagen had met Pochke gesproken en om zeker te zijn had hij het programma ,,Vermisst'' nog eens opgenomen op een andere zender. Toen ik het getuigenis las zei ik ,,Maar dat is hij, iemand die ,,hochdeutsch spreekt, argwanend is en zich daarom als een analfabeet voordeed...'' De bodybuilder keek naar zijn biceps, triceps of hoe het gebobbelte ook mocht heten en zei :,, één getuige is niks''. Zijn moeder, toen al een pak in de zeventig, is met haar kleinzoon naar Hagen gereisd, heeft zowat alle landlopers en bedelaars aangesproken en is onverrichterzake teruggekeerd...


Dood en niet begraven?


Vrienden en vriendinnen die het goed bedoelden zorgden voor een ,,voyante'' die aan de ULB les geeft in paranormale toestanden en de moeder de ultieme genadeslag bezorgde: Pochke was neergeslagen en gewurgd, lag ergens in een onderaardse gang in Berlijn. Zijn valiesje ligt naast hem.


,,Onze Poisjche is er niet meer zenne'', zegt zijn moeder als iemand vraagt of er nog nieuws is. Zijn dochter zegt dat ze het zich vijftien jaar geleden niet gerealizeerd heeft en zijn zoon heeft zich bij gelegenheid zeer boos gemaakt toen hij voor een erfeniskwestie even dood werd verklaard, maar nu is Poisjche dank zij een nieuwe wet echt dood verklaard.


Zijn ,,Kodde'', die hem pakweg 25 jaar geleden buiten gooide, maar waar hij node van wou scheiden omdat hij haar nog altijd graag zag, is terug mevrouw Poshke geworden. Want Poshke had dan wel last van muizenissen als hij zijn medicatie niet nam, hij was iemand en had vrienden over de hele wereld. Nee, ik denk niet dat hij daar ergens zit zoals de kano-man. Maar ik mag toch efkens dromen? En hij mag mij terug ,,Dikske'' noemen.