Leve de boekskes

De boodschap kwam telefonisch. Van ene Pernil. Ik vind niks uit, zo'n naam bestaat. Dat ik die krant met al dat slecht nieuws sito presto (ze zei iets anders, genre gazet mê slecht neus) niet langer aan mijn moeder mocht geven. Dat was zo'n vier weken geleden, met moorden en ,,in de vlammen omgekomen bloedjes'' op de voorpagina.
Of ik dat dringend advies heb opgevolgd? De instructie voor de verpleging om ons moeder bij hyperventilatie een of ander pilleke onder de tong te schuiven leek mij wel serieus.
En zelf antwoordde ze laconiek ,,iedereen zegt hier dat er slecht nieuws in staat, en daarbij, ik blader er alleen maar eens in...'' Voilà, gazet weg.
Drie dagen later, in de namiddag: tv op volume 89 (bij ons staat hij op 32...als de kinderen niet boven slapen) en een debat in het parlement. ,,Moeder toch, mag het niet wat stiller?'' ,,Och nee, want dan zit ik toch te tellen...'' Waarna zij mij haarfijn uitlegde wat ze allemaal telde: de topjes op de afstandbediening, de lichtjes in de kerstboom, de strepen op de verwarming, de ....'' Nee, plezant vindt ze dat niet, maar ik ben zo nerveus hé. Waarom zou dat zijn? En ze hijgt alsof ze trappen heeft gelopen...(*)
Vorige zaterdag lag er ineens terug een krant maar ze had ze niet bezien. De Haïti-show op zijn fijnzinnigst uitgebeeld.
Gisteren een nieuwe tactiek uitgeprobeerd. Eerst bij de verpleging gaan informeren, dan haar verhaal.
,,Nee, geen nieuws. Ha ja, vanmorgen langer in bed gebleven. Ik denk dat ze mij twee slaappillekes hadden gegeven. Enfin, ik weet niet waarom.,,
De uitleg was meer dan simpel: het was nog zo donker en de verpleging had gevraagd of ze misschien nog wat wou blijven liggen? Nee, niet lang, om halfnegen was ze op...
Waarmee ik aan mijn pointe kom: geen gehijg, geen tellen, geen (overdreven) geknabbel op haar tanden. Op haar tafel lagen verschillende kleurige boekjes, gekregen van Jeanneke, haar tafelmaatje. Yes: Dag Allemaal! Waar is de tijd dat ze met misprijzen vertelde hoe haar poetsvrouw al die zever vertelde alsof ze het zelf had meegemaakt!
De keerzijde. ,,Is het waar dat we een nieuwe aartsbisschop hebben?'' Dat heeft ze in de boekskes alleszins niet gelezen.
Ondertussen hebben de verpleegsters de zorg om haar gemoedsrust zover gebracht dat ze net voor het nieuws een andere zender zappen. En tegen de Slimste Mens ligt ze in haar bed...
(*)Ik heb haar enkele weken geleden vlakaf gevraagd of ze misschien aan ons Minneke zat te denken en het antwoord was typisch ,,Ik heb nog andere dingen meegemaakt zenne. ''