Lichtjesfeest

We zaten nog met zeven aan tafel, en dat is niet zoveel als je bedenkt dat we ooit met een verlengstuk en een aparte kindertafel kerst vierden. Voor onze oudste feestganger was de sneeuw een geldig excuus, de anderen hadden forfait gegeven. Wegens verdwenen of overleden. Kerst is hier sinds 18jaar een feest met een scherp kantje.
Maar het leven gaat voort zou Bomama zeggen en omdat ze in Avondrood bleef vieren had ik ook een engeltje onder de lichtjesboom gezet dat volgens mijn krakend geheugen nog door Minneke is geknutseld. Enfin, ik denk toch altijd aan haar als ik het engeltje zie.
Maar het leven gaat voort, zal ik dus ook maar zeggen. En het mooiste cadeau kwam van de Kadokes. Ze hadden de verrassing voor het laatst gehouden en misschien was ik te druk bezig met gebakken visjes omdraaien en zo om het meteen helemaal te snappen. Maar toen ik na gedane arbeid ging zitten en de gehaakte blauwe draad met de acht papieren vlagjes-met-boodschap nog eens rustig nalas wist ik het heel zeker dat het leven voort gaat. Met onvergetelijke momenten.
Ik ga niet al hun geheimen verklappen maar toch enkele: ,,Op sommige momenten denk ik:Hoe zou het bij hen zijn?'' en ,,Ik ben altijd blij als ik bij jullie kom'' en haha ,,Met jullie: altijd op tijd op school!''