Toneelstukje

,,Vertel nu maar eerst aan Malief wat je morgen mee naar school moet nemen!'' De Meester kent de legendarische verstrooidheid van zijn kleindochter en terwijl hij er zelf nog aan denkt...
Dat zit zo: op de terugweg van het Conservatorium (waar ze haar spraakvaardigheid nog verbetert...) krijgt de Meester in primeur alle nieuwtjes voorgeschoteld. En gisterenavond was dat, tussen het glijden door, de opdracht om morgen een groot stuk aluminiumfolie, een bord en een tas mee naar school te nemen.
Behalve de benodigdheden vertelt Kadoke2 mij ook haarfijn wat ze er precies gaan mee doen _ de kristalsuiker krijgen ze op school_ maar dat ben ik eerlijk gezegd al een beetje vergeten. Maar het had wel met nieuwjaarskaarten te maken en ik mag niet teveel verklappen.
Als de Meester hoort dat het om zijn beminde serviesgoed gaat (want de tas is dus een kopje) wordt er een klein toneelstukje opgevoerd.
,,Allez Malief, neem maar dat bordje waarmee ik op uwe kop heb geklopt. Daar is toch een stuk af...'' En ik wil niet onderdoen en repliceer (met hik- en lachgeluiden maar helaas ook met de bijpassende tranen in mijn ogen:,,Jamaar ik heb mij verdedigd hé, kijk maar naar die kopjes: hier, stuk af toen ik het naar de opa gooide. En hier, nog een stuk er af. Ik zal één van deze kopjes geven, oké?'' De Kadokes : ,,Echt waar, Malief?'' Jaja, die kapotte mag je hebben...
,,Jamaar, hebt gij echt? ''
,,Schattekes toch, ge ziet toch dat wij moeten lachen? En die tranen, dat heb ik altijd als ik lach hé'' ,,Jamaar, hoe zijn ze dan kapot gegaan?''
Toen ze vanmorgen haar pakje in ontvangst nam vroeg ze het nog eens. En ik kreeg nog een extra zoen. Hoewel de opa in mijn verhaal wel twéé kopjes naar zijn hoofd had gekregen...
Oeieoei, Kalamity gaat dit niet opvoedkundig verantwoord vinden...
PS.Vandaag heeft de Meester een grote kras op zijn hoofd. Ik was vergeten de bovenste keukenkast dicht te doen. Echt waar.