De man van Ivana

Kijk, vandaag bedacht ik ineens dat een dagje ouder worden toch nog zijn voordelen heeft. Ha, en wie a zegt moet b zeggen zeker? Op dat briljante idee kwam ik na mijn confrontatie met de dikke geverfde kop van meneer Trump. In de krant natuurlijk. Ja, het wordt weer een verhaal uit de oude doos. Daar was een tijd dat modejournalisten_ de vrouwelijke exemplaren dan_ met enig afgrijzen naar een al redelijk vet manspersoon keken die je tijdens de defilés achter de coulissen...in de kleedkamers van de modellen tegenkwam. Wij waren er ook, want dat was een moment waarop, tijdens de haute couture dagen, enkele uitverkorenen een woordje mochten plukken uit de mond van de ontwerper. En daar liep dus ook ene Donald Trump rond. Wij fronsten, vroegen ons af waarom hij daar alleen rondliep (rondgluurde) terwijl wij hem vooral kenden als de echtgenoot van Ivana, een geblondeerde schoonheid die hem moeiteloos in de societybladzijden bracht. Maar goed, mogelijk was Ivana haute couture aan het bestellen. Ondertussen is Ivana verdwenen en doet de vette gluurder een gooi naar het Amerikaanse presidentschap. Ze hebben al vettige heerschappen op die presidentiële troon gedropt maar deze zal toch de hoofdvogel afschieten... En om te bewijzen dat ik niks verzin: helemaal onderaan mijn fotootjes op de rechterkant : LeneLieveLily backstage in Parijs anno 2000...Aan Trump werd geen foto verspild.