VERGISSING

Malief twijfelde even of ze als titel ,,De wraak van Jimmy'' zou kiezen, maar bedacht dan dat het zo al genant genoeg is.
De feiten (afwijking te danken aan de Meester) speelden zich  af op zaterdagavond om 22uur. Stipt. Twee lange beltonen aan de voordeur, ten huize Malief een teken dat het familie of vrienden zijn. Ik kwam van onder mijn dekentjes, bedacht dat die twee sjofele truien vrienden niets kunnen schelen, slofte op gewatteerd schoeisel naar de voordeur, begon mijn nachtsleutel te zoeken en zag iemand staan die blijkbaar in het licht van een tablet tuurde. Tien uur 's avonds is wel laat, maar een vriend in nood...
 Toen ik (eindelijk) de deur open trok zag ik mijn vergissing. De beller, jong, knap exemplaar met lange rastalokken had al een voet op de trede, bekeek mij geschokt, loerde naar mijn naamplaatje en dan weer naar zijn tablet, maar ik was ietsje rapper. Een vergissing zeker? De knaap, een exemplaar in mooi ebbenhout, kromp een halve meter. Dat hij een kop als een pioen kreeg was met zijn huidskleur niet te achterhalen. ,,Sorry mevrouw, sorry'' stamelde hij'' en droop af.
  Pas vanmorgen bedacht ik dat je om tien uur 's avonds wel eens op zoek kon zijn naar een ander soort gezelschap, en dat hij daarom zo geschrokken was. Hihi.