Juist, Malief voelt zich precies een ruimtereiziger. Dat heeft te maken met het nieuwe getal dat ik op de nieuwjaarswensen gebruik. 2017? Waar heb ik ondertussen gezeten? Of, dat had ik echt niet zien aankomen...
Eigen schuld natuurlijk, met al die overlijdens van bekenden en overjarige films op de tv.
De eerste schok kreeg ik met de documentaire over David Bowie...in zijn apenjaren. Een schriel ventje met nepschouders en een bipolaire stoornis. In de jaren zeventig hield ik mij blijkbaar met andere dingen bezig. Toen Minneke op hem verliefd werd had hij al wat vet op zijn knoken maar liet zij zich blijkbaar inspireren door de geraamten van Zigi Stardust . Dit is een bedenking voor insiders.
Beter te volgen is mijn verbazing bij het zien van Et Dieu Créa la Femme. In onze jonge jaren des duivels, te mijden, schande, verwerpelijk.
Natuurlijk hadden ze gelijk: BB speelt zo onnoemelijk slecht, het verhaal komt blijkbaar uit de koker van een gefrustreerde puber...en Saint Tropez was nog een schroothoop. Alleen het feit dat ze het op Arte brachten deed mij, simpele ziel, denken dat het beter ging worden. Zou Curd Jurgens misschien iets straf doen (bwah, hij wordt neergeschoten in plaats van BB en stapt dan lachend in zijn wagen....die wauw, wel 120km per uur doet, om zich in Nice te laten verzorgen zonder dat de politie er weet van krijgt) en Trintignant is nog zo jong dat hij heel vakkundig een onnozelaar speelt. Toen was het gelukkig ,,gedaan''.. Och ja, en een slecht voorbeeld voor de jeugd: zo lang in de zon liggen bakken zonder zonnecrème? Als je je soms afvraagt waar ze haar huidige rimpels heeft opgedaan...
.Het enige wat ik over de film uit eerste hand in mijn jonge jaren hoorde kwam van LDL en die zei: ,,Ze heeft nog lelijke benen ook''. Tja, dat is dus pertinent onwaar.
NB Ik moet toch niet verduidelijken wie BB is hé? Want de jeugd van tegenwoordig...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten