Nog en verhaaltje dat u nog te goed had...en zeker niet op Facebook zou gepubliceerd worden. Want dit is het relaas van een koppel semi-bejaarden dat een beetje per abuus in een reunie van nou ja, soortgenoten terecht kwam.
De suggestie kwam van Wiske, een soortgenote van Malief uit Oost-Vlaanderen. Of ze soms fan was van Soulsister, en dat die in een matinee op woensdag naar haar vaderstad kwamen.
Beetje raar, zo om 14uur, maar waarom ook niet. Het duo Malief/Wiske neemt alle gelegenheden te baat om samen op stap te gaan, dus...
Wel raar dat de kaartjes_ te koop in het cultureel centrum_ zo spotgoedkoop waren.
Die woensdagnamiddag gingen we dus op stap, tetterend en giechelend als gewoonlijk, nieuwe route naar de stadsschouwburg werd uitgeprobeerd en het was, ahum, vijf voor twee toen we er arriveerden. De mevrouw aan de balie zei mierzoet: ,, alla, de jongsten zen de leste'' waarop Malief, de onnozele ziel, reageerde met een ,,Ja, da zal wel!'' . Want zeg nu zelf, woensdagnamiddag, dan zijn zeker de scholieren van de partij?
Hela, ze wezen ons de weg naar de lift? Dat was de eerste keer in vier jaar dat ik daar kwam?
Malief begon een beetje te giechelen toen ze op het _stampvolle_ balkon kwamen, nog net twee plaatsjes vrij. En een deja-vu van formaat met al die gepermanente kopjes: mijn grootmoeder was destijds ook lid van de bond der gepensioneerden in Laken en zij was toen pakweg 85...
Het heeft ons niet belet om geweldig te genieten van het concert van Soulsister, met een diepe buiging voor het duo dat tussendoor passende mopjes vertelde over een ,,Lange Gust'' en een adres in Kontich.
Wel raar dat iedereen bleef zitten , dat de meneer voor mij de hele tijd zijn hand op zijn oor drukte...en na de pauze niet meer terugkeerde. Met hoorapparaat was het blijkbaar niet te pruimen. Hoera voor Malief die toen ongegeneerd haar stramme knie op zijn zetel legde. Het misstond niet...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten