Het zal wel aan haar ,,esprit maltourné'' liggen (zoals ze in Brussel zeggen) maar Malief moet met dat ,,liefdesvertoon'' van 14 februari altijd een beetje lachen. Dat zit zo...
Twee keer_ in haar lang en gelukkig leven _kwam een zogeheten vrijer met een bos bloemen naar haar Leuvens kot. De eerste keer viel haar mond open, ha ja, zo'n boeket ség! Het boeket had vooral veel succes bij mijn kotgenootjes en dat waren er veel want Malief woonde nog in een ,,peda''. Achteraf besefte ze dat het die kwiet mogelijk te doen was om aan al die grieten te tonen wat een cadeau zo'n lief wel niet was. Zelf heeft hij dat tien maanden vol gehouden.
Ha, de tweede vrijer was een Italiaan die bovendien met een sportkar (een MG...) reed. Zelf had ze het niet opgemerkt maar An, die zelf alleen met zonen van proffen op stap ging, riep bewonderend ,,en met spaakwielen!!!'' Malief wist toen niet eens wat dat was. De bloemen (Rode rozen..) nam ze mee naar huis maar haar ouders hebben die vlotte ridder nooit gezien. Hij kwam in de tijd dat die op reis waren...
Gelukkig heeft de Meester zich daar nooit mee bezig gehouden.
En wees gerust: alle hoofdrolspelers hebben een kruisje achter hun naam.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten