MEESTERKE

Het zal wel met het weer, de tijd van het jaar ( en weet ik veel wat nog) te maken hebben dat Malief dezer dagen in het verleden zit te spitten. Zo voer ik sinds een paar weken (geveld door wat vieze bieterkes) complete conversaties met mezelf. En dat zou nog niet zo erg zijn als daarbij ook de oude Brusselse spreek- en spraakgewoonten niet de kop opsteken. Waarbij ik me realiseer dat mijn nazaten  die woorden zelfs niet kennen...
Ha ja, eerst over het Meesterke, mijn vader dus. Zo zit ik mij af te vragen hoe hij die  Brusselse invloed van zijn dierbare Philomène heeft ervaren. Want echt waar, de man was beslist weinig van zeggen terwijl ons mama (in eerdere verhalen de Bomama hé) thuis de georganiseerde plak zwaaide.
Met een rugzak vol Philomène-wijsheden stapte Malief dus destijds naar Schaarbeek om in de pas opgerichte tegenhanger van ,,de Moutstraat'' haar humaniora-tijd te beginnen. Het was een afschuwelijke tijd al wist ik dat zelf toen nog niet. 
Ik herinner mij wel dat ik tegen een nieuw vriendinnetje op de speelplaats zei: ,,ha, da zen de heuskes'' (zucht) en zuster Maria Rosa mij smalend bekeek. Wat haar overigens niet belette om mij later (na een reprimande aan het bord omdat ik de wiskunde niet snapte) zeer moederlijk aan haar forse boezem te drukken...
Een keer heeft het Meesterke een beetje hautain gezegd dat ik toch niet dacht dat ik met Anjeske correct nederlands sprak? 
Och ja, dat ging van ,,gade gij'' en ,,moeite gij'' maar 't was een voorzichtig afscheid van het moederdialect dat onze calpain  vulde met maillots, vareuzen, stylos en crayons...
Toen het Davidsfonds op de Mutsaard een opstelwedstrijd organiseerde werd ik tweede. Ha ja, dochter van Fonske kon toch niet...Malief vond dat destijds vooral erg omdat ze dan geen hand kreeg van de onderpastoor, die ze ...huhu..zo knap vond.
Enfin, om een lang verhaal ,,in te korten'': vandaag tors ik nog altijd de erfenis van de Brusselse moeder. Dan betrap ik mezelf  op ,,merde'' en ,,allei cirkulei''  en ,,fafoel'' en ik zeg het nog hardop ook. Heu, als ik alleen ben hé...En hoe is lampadeir nu weer in het ...
Vorige maand heeft het Meesterke er op het kerkhof van Meerbeek de laatste schoonzus bij gekregen. Hij was 57 toen hij er zijn plek vond, zij is net geen 99 geworden. Hoop dat tante Gabyke er geen probleem mee heeft dat zijn plek niet zo vaak wordt geschrobd. Dei Brusseleirs hè.