Berouw komt na de zonde. Een beetje te laat dacht Malief er aan dat een vroegere collega/maatje destijds op de krant heel erg moest lachen met het ,,brussels'' van Malief. Zelf was zij de dochter van een politieagent in Schaarbeek (het kan ook Saint Josse of Muilebeik geweest zijn) en ze wist dus dat Malief uit Brussel II een beetje fake was. Want daar spraken de Vlamingen (als ze buiten kwamen) A.N.
En hoe dat schamel Malief-Brussels dan aan het licht kwam? Onze baas RHS was akkoord dat Malief eens een ,,Beknopt Verslag'' in het Brussels zou schrijven. En zij dacht dat ze dat kon, al woonden er in onze ,,rue Gustave Demanet en de rue Dewand '' geen échte, heu,''marolliens''. Een tante (uit een klein dorp richting Aalst) was ,,serveuze'' aan het Noordstation. Pas op, in het café van een maillot Jaune, zekere Romain Maes, die nu zo'n honderd jaar geleden de tour had gewonnen. En zij vertelde ons het ,,neus''. Zoals ,,waar troeft ge de échte mortels''. Tja, ze had in het leste neuske iets gelezen over motels hé. Waarop ons mama beetje gegeneerd tegen het meesterke zei: ,,Ja a force das ui vloms en ui frans melangeit.
Maar ,,soit'' toen kwam dus Marjan die mijn tekst las en eens hard kon lachen. Gebuisd. Later hebben de Meester en Malief wel met plezier naar ,,Het Lieg Plafon'' geluisterd op de radio. Heimwee zeker?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten