Weer een verhaaltje uit Memory Lane...Malief zat destijds (jaja heel lang geleden) met Poichke in een ,,basseng'' (ijzeren kuip dus) en dat was voor er een échte badkuip in ons piepjonge leven verscheen. Volgens de foto waren we zo'n twee en drie jaar, we zaten samen in de kuip op het grasveld en ons mama zeepte ons met krachtige hand in, waarna we ,,een beetje mochten plodderen''. Het gras kon daar tegen hé. En we hadden lol, zolang er maar geen zeep in onze oogjes kwam.
Tja, aan alle leuke verhaaltjes kwam dan weer een eind. En als we protesteerden en nog wat wilden spelen was het argument ,,dat we meekes handen kregen''. Juist, rimpelvelletje hé.
En nu in de tegenwoordige tijd. Dezer dagen kreeg Malief een schokje. Met al dat handen wassen heeft ze verdorie meekeshandjes gekregen.
We zullen eerlijk zijn: tijdens de mode-avonturen met mijn Vlaamse en Waalse collega's waren vooral de Wallinnetjes er op uit om de leeftijd van de soortgenoten te achterhalen. Eentje probeerde het met vragen over mijn kinderen en hoe oud die al waren, en als dat niet genoeg informatie was kwam ze achter mijn oren voelen. Voor de simpele zielen: op zoek naar sporen van enig knip en plakwerk.
Maar toen leerde Malief nog iets: die ouwe opgeknipte Amerikaansen hadden een zwak punt en mijn Waalse collega bleef zo lang rondhangen tot ze de handen van de Bekende Fashionista had gezien. Echt waar: Meekes handen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten