Het was 2011 en de opperbaas van mijn adoptiestad had geprobeerd om die brave (stille, deftige) bewoners van de Lowizzestraat zo'n 80 autobussen te sturen die dagelijks de ramen deden rinkelen en de hoest- en kuchproductie de hoogte in joeg. We hebben geprotesteerd, op de duur zelfs met zwarte vlaggen die in de pers kwamen, en jawel, de baas zwichtte. Dat hij de eerst ook vuile, verloederde stad kon opfrissen mag hij wel op zijn conto schrijven. Maar ondertussen de stadskas de bodem toont , tja...
Vanmorgen heeft Malief zich in haar ochtendkoffie verslikt. Er was al sprake geweest van een nieuw ,,circulatieplan'' maar zég. Nog geen half jaar staat aan het begin van de straat een bord met ,,fietsstraat'' maar vermits de baas (nu gevlucht naar de regering) destijds vond dat we geen camera's verdienden zie je 's morgens tientallen fietsers (600 leerlingen in die basisschool in onze straat) en tussendoor vrachtwagens met bouwafval ontwijken.
Maar dat gaat verbeteren hoor: binnenkort nog één rijrichting...en om de klandizie van een winkelstraat plezier te doen: allemaal mogen ze via de Lowizzestraat naar huis rijden. Tof hé?
Heb nog een poster uit 2011 teruggevonden met een slogan om onze straat te redden. Mits wat details nog héél bruikbaar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten