Malief gaat niet beweren dat ze auteurs haar makkelijkste ,,onderwerpen'' vond. Zeker niet nu vandaag in de krant een hele bijlage over ,,opmerkelijke'' auteurs gaat en er twee tussen staan die mij ongetwijfeld een sukkel hebben gevonden. Ook al was het de schuld van mijn toenmalige ,,chefkes''.
Eerste klein schokje: Peter Verhelst. ,,Tongkat'' werd mij opgesolferd met de opdracht de auteur over die inhoud eens aan te pakken. Voor wie het vergeten is, Tongkat gaat over hoertjes die met hun tongske goed overweg kunnen...zullen we maar zeggen. Wat ik dan moest vragen aan die gloednieuwe auteur? Ha, of zijn kinderen dat mochten lezen? Snauw, tis géén boek voor kinderen hé?
Nummer twee was nog pijnlijker. Gangreen gelezen omdat het over Congo ging en de piepjonge Malief destijds een boontje had voor de donkere bewoners. (hm mag dus niet meer zwart schrijven...)
Een assisenproces, daar moest ik tonen dat ik er (via de Meester) iets van kende...En wie zat op de persbanken tijdens een assisenproces in Gent? Jef Geeraerts in persoon die in het boek straffe stoten uithaalt met een ,,black Venus''. De beklaagde kon een vriendje van Jef zijn: hij had zijn vrouw een en ander af gebeten (drie keer raden) en haar tot slot vermoord.
En toen vroeg Jef mij hoe ik zou reageren als ik jurylid was. Tja, wat dacht je?
Einde van zijn sympathiek betoog: gij zijt een wrede vrouw, ik zie het in uw ogen...Die man had echt afgezien met die vrouw...
Vraag mij nog altijd af waarom ik hem toen niet heb afgesnauwd. Maar ja, was nog een snotaap...
Later lachte ik (als modepers) met de pofmouwtjes van een vrouwelijke auteur (omdat ze op TV gezegd had dat ze iets héél sexy ging aantrekken voor de dag van de liefde (*) en dan haar beklag deed in een magazine. Tja, haar echtgenoot werkte daar...
(*) Juist Saint Amour...bestaat mogelijk al lang niet meer...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten