Brussel, met een weerhaak

Gisteren een brief gekregen van de Federale Overheidsdienst financiën. Enfin, niet ik, maar ons moeder, maar dat is dus hetzelfde. Met verzoek 946 euro te storten als gelukkige eigenaar van het pand nummero zus en zo. Het vervolg is een treurspel in een nog niet helemaal vaststaand aantal bedrijven.
Nog niet écht wakker _ ik had zeer realistisch gedroomd dat onze Poiche mij , zijn kleine zusje, net als vroeger, wreed aan het treiteren was_ besloot ik toch maar eens de ambtenaren van de stad Brussel zoveelste district aan te porren. Want wat in die brief stond was niet leuk. Iets over verwijlinteresten en boete's en zo. Ook drie adressen met telefoonnummer voor uitleg. Alla, ik koos het middelste omdat daar Brussel2 bij stond, en dat was toch het adres?
En ik had ook goed genoteerd dat ze alleen tussen 9 en 12 te bereiken waren. En het was al vrijdag...
Het was al bijna zaterdag toen een voluptueuze stem mij toefluisterde dat ik op Frans grondgebied was beland. En nee, Nederlands sprak ze niet. Maar ze zou mij doorschakelen. Pompompompom, kopje koffie, of ik misschien het nummer kon opschrijven? Heu oui, merci zei ik nog, simpele duif.
Dringdringdring antwoordapparaat, zeg wat u te zeggen heeft en druk op één broem fwiet, uw antwoord is genoteerd. Ahum, ik heb nog niks gezegd.
Terug naar de madam van de promotion canapé. In mijn beste Franske uitgelegd dat ik daar niets kon beginnen. Omdat dat huis verkocht is. ,,Ho'' zei de beminnelijke, tournez votre lettre, prenez l'adresse à gauche, c'est là ou il faut vous adresser'' Ik zei alweer merci en tralalala, volgende nummer. Drie keer heb ik het gebeld, telkens drie ringskes en dan dodelijke stilte. ,,Hallo, is daar iemand'' en ,,Pummel, kom aan de lijn '' of ,,Zijt ge in slaap gevallen'', maar niks hoor. Misschien was het wel een nummer voor alochtonen?
Teneinde raad dus toch maar het e-mailadres genoteerd en een mailtje gestuurd waarin ik de hopelijk Nederlandstalige lezer vertelde dat het huis aan de Rue Gustave Demanet al meer dan een jaar van eigenaar was veranderd en dat ik desgewenst kopie van de notariële akte aangetekend zou opsturen maar dan had ik wel een antwoord nodig. En liefst niet naar de home maar naar mij. En met veel hoogachtend en mercikes, zo ben ik.
Een have dag later antwoord: fout e-mailadres. Overigens helemaal mijn schuld. In al mijn ergernis één cijfertje te weinig achter Brussel. Geef toe, ,,onr.voorhef.minfinbrussel en nog wat'', administratieve vereenvoudiging hé Quickie...
Toen heb ik de fout hersteld en dit keer is het mailtje niet teruggekomen. Zouden ze geloven dat het huis echt verkocht is?Of, help, was het al 12 uur en werken ze niet meer?
Daarjuist bij ons moeder op bezoek geweest. De Meester was er bij want er was nogal wat te dragen. Ze zat in haar fauteuil, verhit van een lang bezoek aan de kapper _ met dit weer bejaarden onder een droogkap zetten vind ik mishandeling maar ja_ en toen keek ze naar haar schoonzoon en vroeg wat ze daar zat te doen. ,,Ik moet toch in de Rue Gustave Demanet zèn?''
Mag ik nu mijn hoofd op de tafel leggen?...